Chwilkę...
Są psy, które się duszą, zabójcze są dla nich upały. To wiele ras, bardzo popularnych i chętnie kupowanych. Często też bardzo drogich. Nie wszyscy jednak wiedzą, że psy te mogą mieć poważne kłopoty ze zdrowiem. Czy ich hodowla powinna być zakazana?
czytaj więcej w wywiadzie onetu z doktorem Pawłem Adamem Mucha:
Parwowiroza u psów to wirusowa choroba zakaźna, która głównie atakuje układ pokarmowy i immunologiczny. Jest to jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla psów w Polsce i na całym świecie. Wirus parwowirozy jest bardzo zaraźliwy. Parwowiroza może prowadzić do śmierci, szczególnie u szczeniąt i psów o osłabionym układzie odpornościowym. Zdarza się, że na parwowirozę chorują starsze psy o zaburzonym systemie immunologicznym i nieszczepione.
Główną drogą zakażenia parwowirusem u psów jest kontakt z zakażonymi psami lub ich wydzielinami (kał, wymioty, ślina). Wirus może przetrwać w środowisku zewnętrznym przez długi czas, co sprawia, że jest niebezpieczny nawet w miejscach, gdzie psy się nie spotykają bezpośrednio. Odporność, jaką przekazuje szczeniętom matka wraz z mlekiem, szybko przestaje być wystarczająca. Jest to częste w przypadku zmiany otoczenia i kiedy zwierzę nie jest zaszczepione.
Diagnoza parwowirozy u psa opiera się na badaniu klinicznym i testach laboratoryjnych (badanie kału, testy immunoenzymatyczne). Leczenie jest zazwyczaj skomplikowane i polega na podtrzymywaniu nawodnienia, kontrolowaniu objawów, leczeniu wtórnych infekcji, wspomaganiu układu odpornościowego psa i dożywaniu pozajelitowym. Szczególnie istotne jest, by zapobiegać zakażeniu poprzez szczepienia.
Skuteczność surowicy w przypadku leczenia parwowirozy bywa ograniczona. Wirus ma tendencję do szybkiego atakowania i niszczy komórki układu odpornościowego.
Surowica jest stosowana jako jeden z elementów terapii wspomagającej u zwierząt chorych. Pamiętajmy, że stosowanie surowicy nie jest gwarancją wyzdrowienia!
Przeszczepy kałowe są stosunkowo nową metodą leczenia u zwierząt z parwowirozą. Badania nad skutecznością i bezpieczeństwem tej metody są wciąż ograniczone i wymagają dalszych badań.
Ważne jest, by przeszczep kału odbywał się pod nadzorem. Lekarz weterynarii podejmuje decyzję o stosowaniu przeszczepu. Całość leczenia dobierana jest na podstawie indywidualnych okoliczności, historii choroby i stanu zdrowia zwierzęcia. Metoda ta może wydawać się obiecująca na podstawie wielu wyleczonych psów w naszej klinice i innych
Najlepszym sposobem ochrony psa przed parwowirusem jest szczepienie. Szczepionka jest skuteczną metodą zapobiegania chorobie. Psa należy izolować od innych zwierząt w miejscach publicznych, gdzie zakażenie może być bardziej prawdopodobne.
Parwowiroza u psów to poważna choroba, a każda nieleczona parwowiroza zawsze będzie miała przebieg śmiertelny. Odpowiednie środki zapobiegawcze, jak szczepienia, higiena i odpowiednia opieka weterynaryjna, zmniejszają ryzyko zakażenia i zgonu psa.
Zabieg TPLO jest metodą leczenia urazu stawu kolanowego
Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego (CCL – Cranial Cruciate Ligament) to jedna z najczęstszych przyczyn kulawizny u psów. Więzadło krzyżowe przednie to struktura w stawie kolanowym, odpowiadającą za stabilność kości piszczelowej względem kości udowej podczas poruszania się zwierzęcia. Do uszkodzenia najczęściej dochodzi przy jego długotrwałym nadwyrężeniu, rzadko jest to wynik pojedynczego urazu. Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny.
W Klinice Szmaragdowej wykonujemy zabiegi techniką TPLO, CWO, TTA i szwu bocznego. Zabieg TPLO u psa pozwala zwierzęciu wrócić do pełnej sprawności, a niekiedy nawet do uprawiania psich sportów.
Do uszkodzenia więzadeł predysponowane są psy ras dużych, jak też olbrzymich. Najczęstsze przypadki zerwania więzadła krzyżowego obserwujemy u owczarków niemieckich, rottweilerów, labradorów czy berneńskich psów pasterskich. Niekiedy schorzenie to dotyka także psów obciążonych znaczną nadwagą, otyłych. Na uszkodzenie nie ma wpływu wiek zwierzęcia. Ostatnio coraz częściej diagnozujemy tę przypadłość także u ras małych i kotów. Jednocześnie częstym problemem towarzyszącym jest też zwichnięcie rzepki, które stwarza dodatkowe wyzwanie dla chirurga i zespołu.
Do objawów uszkodzenia więzadła krzyżowego należy kulawizna o różnym stopniu nasilenia. Od lekkiej, związanej z przeprostem stawu skokowego, do ciężkiej kulawizny z niemożliwością obciążania kończyny. Pies zaczyna wybierać także wyższe obiekty do siedzenia, aby nie wywierać nacisku na kończynę.
Brak stabilności stawu kolanowego związanego z CCL często skutkuje podwinięciem lub rozdarciem łąkotek oraz szybko nasilającymi się zmianami zwyrodnieniowymi. Diagnostyka opiera się na badaniu klinicznym. Lekarz weterynarii wykonuje test szuflady, jak również test kompresji. Badania te często wykonujemy w sedacji, ponieważ pozwala to pozbyć się oporów mięśniowych. Wprowadzenie zwierzęcia w sen nie powoduje bólu, a zarazem znosi napięcie mięśniowe. Niewątpliwie wspomagającym badaniem jest USG stawu kolanowego, pozwalające ocenić łąkotkę przyśrodkową oraz ciało tłuszczowe. Ponadto, równie ważne jest badanie RTG stawów, które pozwala ukazać zaawansowanie problemu. Badanie obrazowe ujawnia ewentualny stopień zmian zwyrodnieniowych, jak też zapalnych.
Warto pamiętać, że uszkodzone więzadło samo nigdy się nie zrośnie!
Leczenie opiera się na zabiegu chirurgicznym tzw. osteotomii poziomującej kości piszczelowej. W klinice wykonujemy zabieg techniką TPLO, CWO, TTA oraz szwu bocznego. Metoda dobierana jest indywidualnie do pacjenta i umożliwia całkowity powrót do sprawności. Leczenie zachowawcze lekami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi daje tylko chwilową poprawę, a długotrwałe podawanie sterydów lub leków niesterydowych (tzw. NLPZóW) może odbić się na zdrowiu naszego pupila.
Rekonwalescencja po operacji trwa około 6 tygodni i wiąże się z kontrolowanymi spacerami na smyczy, unikaniem gwałtownych ruchów, aportu oraz skakania. Na kilka dni po zabiegu zakładany jest opatrunek uciskowy lub zalecane są masaże rehabilitacyjne. Operujemy pacjentów w każdym wieku. U psów starszych powyżej 8. roku życia zalecana jest konsultacja kardiologiczna i echo serca przed zabiegiem. Anestezjolodzy dbają o to, by zmniejszyć ryzyko, jakie niesie za sobą zastosowanie znieczulenia ogólnego. Zabiegi zawsze wykonujemy w znieczuleniu wziewnym z użyciem desfluranu, sewofluranu lub isofluoranu. Zwierzęta po zabiegu czasami pozostają na 2-3 dni na hospitalizacji w klinice.
Pamiętajmy, że każda kulawizna to objaw bólu u naszego zwierzaka i nawet jeżeli nie słyszymy wyraźnego popiskiwania, to wymaga ona konsultacji ortopedycznej.
Cena zabiegu niestety nie należy do niskich, a jest to wynik dużego doświadczenia i profesjonalnej wiedzy weterynarzy ortopedów, zdobywanej na wielu szkoleniach. Operacje wymagają poświęcenia czasu, leków, materiałów jednorazowych, płyt stabilizujących wykonanych z tytanu i najwyższej jakości sprzętu medycznego.
Reasumując – nie warto zwlekać z wizytą, kiedy u Twojego pupila wystąpi kulawizna!
Zabiegi ortopedyczne w naszej klinice wykonują dr Paulina Kot oraz dr Paweł Adam Mucha
Świadcząc usługi lekarsko-weterynaryjne na najwyższym poziomie pomagamy zwierzętom całodobowo, także w niedziele i święta. Staramy się zapewniać operowanym zwierzakom maksymalny komfort oraz najlepszą opiekę medyczną, która pozwoli im szybko dojść do pełni sił.
Nasz zespół to nie tylko doskonali weterynarze o różnych specjalizacjach, ale także wspaniali asystenci i technicy weterynaryjni, którzy sprawują pieczę nad pupilami przez cały czas ich hospitalizacji w naszej klinice. Cechuje nas wieloletnie doświadczenie, profesjonalizm, a także ogromna miłość do zwierząt, co w połączeniu z najnowocześniejszym sprzętem oraz wyposażeniem gabinetów, pozwala najlepiej zadbać o czworonogi.
Zabiegi TPLO u psów wykonujemy zgodnie z aktualną wiedzą weterynaryjną oraz najnowszymi technikami, które cechują się wysoką skutecznością.
W Klinice Szmaragdowej znajdziesz lekarzy weterynarii, którzy swój zawód wykonują z pasją i empatią do pupili, dlatego możesz nam w pełni zaufać i powierzyć swojego przyjaciela! Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby przywrócić mu pełną sprawność i radość z życia!
Znieczulenie nasiękowe to jeden z rodzajów znieczulenia miejscowego. Zwane jest inaczej infiltracyjnym i polega na podaniu leku znieczulającego śródskórnie
Dr Szczepański jest absolwentem European School of Advanced Veterinary Studies , uczył się m.in. we Włoszech, w Portugalii pod okiem prof. Petera Bedforda oraz w Tuluzie pod przewodnictwem prof. Aleina Regniera. Uczestniczył w wielu konferencjach naukowych w kraju i zagranicą. Jest także autorem prac popularno-naukowych w czasopismach weterynaryjnych. Cieszymy się, że w mamy w swoim zespole kolejnego, doskonałego specjalistę.
Hipoadrenokortycyzm, znany również jako Choroba Addisona, to zaburzenie endokrynologiczne wynikające z niedostatecznej produkcji mineralokortykoidów (aldosteronu) i glikokortykoidów (kortyzolu) przez korę nadnerczy. Choroba ta jest niemal wyłącznie spotykana u psów, a u kotów występuje bardzo rzadko.
Choroba Addisona to najczęściej spotykana forma hipoadrenokortycyzmu, charakteryzująca się zniszczeniem większości kory nadnerczy. Najczęstszą przyczyną jest reakcja autoimmunologiczna, ale rzadziej mogą to być również infekcje, nowotwory czy urazy. Istnieje również nietypowa forma hipoadrenokortycyzmu, w której zwierzęta mają deficyt jedynie glikokortykoidów, bez zaburzeń elektrolitowych.
Jest to rzadsza forma hipoadrenokortycyzmu, spowodowana dysfunkcją osi podwzgórze-przysadka, co skutkuje brakiem stymulacji nadnerczy. Może być wywołana nowotworami lub procesami zapalnymi w podwzgórzu lub przysadce. W tej formie zwykle nie występują zaburzenia elektrolitowe.
Może wystąpić na skutek długotrwałego i nagłego odstawienia glikokortykoidów lub przedawkowania leków stosowanych w terapii hiperkortyzolizmu (np. trilostan). W takich przypadkach konieczne jest stopniowe odstawianie glikokortykoidów lub tymczasowe przerwanie terapii trilostanem.
Choroba dotyka zazwyczaj młodych lub średniozaawansowanych wiekowo psów, z przewagą samic. Objawy mogą być niespecyficzne i obejmują: osłabienie, brak apetytu, wymioty, biegunkę, utratę wagi, a symptomy te często nasilają się w sytuacjach stresowych. Mogą wystąpić poliuria i polidypsja, zmęczenie, spadek reaktywności oraz drżenia mięśni. W ciężkich przypadkach dochodzi do kryzysu addisonowego z objawami wstrząsu hipowolemicznego, hipotermii i bradykardii.
Diagnostyka obejmuje szczegółowy wywiad, ocenę kliniczną oraz pełne badania krwi i specyficzne testy laboratoryjne:
Leczenie obejmuje terapię kryzysową i długoterminowe zarządzanie:
Regularne badania krwi, ocena elektrolitów, kreatyniny, BUN oraz produkcji moczu są kluczowe. Pacjenci powinni być monitorowani co 3 miesiące, aby zapewnić odpowiednie zarządzanie chorobą i dostosowanie terapii.
Prawdopodobnie jesteśmy pierwszą kliniką weterynaryjną w Polsce i jedną z kilku na świecie, w której pacjenci znieczulani są desfluranem. Oferujemy również możliwość znieczulenia z użyciem sewofluranu i izofluranu. <b> We are probably the first veterinary clinic in Poland and one of the few in the world, where patients are being anesthetized with desflurane. We are also offering the possibility to anesthetize with sevoflurane and isoflurane.
