Leczenie - Klinika Weterynaryjna Szmaragdowa Lublin

TPLO – Operacja więzadła krzyżowego

Zabieg TPLO (Tibial Plateau Leveling Osteotomy) to operacja na tylnej kończynie, która pomaga psom z zerwanym więzadłem krzyżowym przednim CCL (cranial cruciate ligament) wrócić do zdrowia. Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego CCL (u ludzi: ACL – anterior cruciate ligament ) zdarza się często podczas nagłych ruchów, takich jak gwałtowne zatrzymanie, skręt czy skok. Może do tego dojść podczas intensywnej aktywności fizycznej lub zabawy, szczególnie u psów aktywnych. Starsze psy lub te z nadwagą są również bardziej narażone, ponieważ ich więzadła mogą być osłabione poprzez zużycie lub dodatkowe obciążenie. Nagły, nienaturalny ruch kolana prowadzi do zbyt dużego napięcia na więzadle, co skutkuje jego zerwaniem.

Oto kilka objawów, występujących, niezależnie od gatunku zwierzęcia, które właściciele mogą zauważyć u swoich pupili, gdy dojdzie do zerwania więzadła krzyżowego przedniego:

Kulawizna: Zwierzę zaczyna kuleć na jedną z kończyn, co jest najbardziej zauważalne podczas chodzenia lub biegu.
Unikanie ruchu: Zwierzę staje się mniej aktywne, unika biegania, skakania i wspinania się.
Obrzęk stawu: Staw kolanowy może być opuchnięty i bolesny przy dotyku, co może powodować dyskomfort u zwierzęcia.
Zmiana pozycji siedzenia: Zwierzę może siedzieć w nietypowy sposób, często z wyciągniętą do przodu bolącą kończyną.
Trudności z wstawaniem: Zwierzę może mieć trudności z wstawaniem, zwłaszcza po dłuższym odpoczynku lub śnie.
Zmniejszona aktywność: Ogólna niechęć do ruchu i zmniejszona aktywność fizyczna mogą być zauważalne.

W przypadku zaobserwowania któregoś z tych objawów, właściciele powinni jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii. Wczesna diagnoza i leczenie mogą znacząco poprawić komfort i zdrowie zwierzęcia. W naszej klinice konsultacje ortopedyczne prowadzą specjaliści: dr Paulina Kot i dr Paweł Adam Mucha.

Techniki osteotomii korekcyjnej piszczeli są obecnie najbardziej rozpowszechnionymi i najczęściej stosowanymi technikami operacyjnymi, ponieważ umożliwiają szybszy powrót zwierzęcia do zdrowia, z powrotem do funkcjonalności pooperacyjnej, ocenianym jako dobry do doskonałego u ponad 90% operowanych psów, a także zmniejszają rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów w tej patologii. Zasada na której się opierają, polega na wykonaniu osteotomii korekcyjnej piszczeli w taki sposób, aby siły kompresji, które podczas chodzenia działają na więzadło krzyżowe przednie i nachylony plateau piszczeli, działały prostopadle do samego plateau piszczeli lub więzadła rzepki, czyniąc staw stabilnym i eliminując potrzebę „działania stabilizującego” więzadła krzyżowego przedniego.

Trzy najczęściej stosowane osteotomie korekcyjne to TPLO, CWO i TTA. wszystkie metody wykonujemy w naszej klinice!

TPLO (Tibial Plateau Leveling Osteotomy) została po raz pierwszy opisana przez Amerykanina Slocuma w 1993 roku i polega na radialnej osteotomii bliższej części piszczeli i jej rotacji. Taka rotacja zmienia kąt nachylenia plateau piszczeli, co sprawia, że siły kompresji podczas chodzenia działają prostopadle do samego plateau piszczeli, stabilizując w ten sposób staw.

Zabieg chirurgiczny naprawy zerwanego więzadła krzyżowego przedniego (CCL) u zwierząt metodą TPLO (Tibial Plateau Leveling Osteotomy) jest jedną z najczęściej stosowanych i najbardziej skutecznych technik.

Oto krok po kroku, jak przebiega ten zabieg:

Przygotowanie pacjenta:
- Pies poddawany jest premedykacji i znieczuleniu regionalnemu, a następnie wprowadzany jest w znieczulenie ogólne.
- Wykonywane są ewentualne dodatkowe badania RTG z pomiarami.
- Pole operacyjne jest dokładnie ogolone, umyte i odkażone.
- Monitorowane są funkcje życiowe pacjenta, prowadzona jest płynoterapia.
Dostęp do stawu kolanowego:
- Wykonujemy cięcie na przednio-przyśrodkowej stronie kolana, aby uzyskać dostęp do stawu kolanowego.
- Tkanki miękkie są delikatnie odseparowane, aby uwidocznić kość piszczelową.
Osteotomia kości piszczelowej:
- Wykonujemy cięcie kości piszczelowej za pomocą specjalnej piły – osteotomu. Cięcie to ma na celu zmianę kąta nachylenia plateau piszczeli.
- Używa się specjalnego prowadnika, aby zapewnić precyzyjność cięcia.
Obrót fragmentu kości:
- Fragment kości piszczelowej zostaje obrócony w taki sposób, aby zmienić kąt nachylenia plateau piszczelowego. Ta zmiana redukuje siły działające na uszkodzone więzadło krzyżowe przednie, co stabilizuje staw kolanowy.
Stabilizacja za pomocą płyty i śrub:
- Obrócony fragment kości jest stabilizowany za pomocą specjalnej tytanowej płyty i śrub, które są mocowane do kości piszczelowej.
- Płyta i śruby zapewniają stabilność kości podczas procesu gojenia.
Zamknięcie rany:
- Chirurg sprawdza, czy płyta i śruby są prawidłowo umiejscowione i czy staw kolanowy jest stabilny.
- Następnie tkanki miękkie są zszywane warstwami, a na końcu zakłada się szwy na skórę.
Pooperacyjna opieka i rehabilitacja:
- Zwierzę jest monitorowane, aż się wybudzi z narkozy przez naszego anestezjologa.
- Otrzymuje odpowiednie leki przeciwbólowe i przeciwzapalne.
- Najczęściej zwierzę pozostaje na jedną lub dwie doby w szpitalu do czasu, aż minie obrzęk i ból pooperacyjny.
- W szpitalu podawane są leki znieczulające miejscowe do blokady przeciwbólowej operowanego obszaru lub silne narkotyczne leki przeciwbólowe, które nie mogą być zastosowane w domu.
- Ważna jest rehabilitacja, która może obejmować kontrolowane ćwiczenia, fizjoterapię i regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii.

TPLO jest techniką, która znacząco poprawia funkcjonalność stawu kolanowego po zerwaniu więzadła krzyżowego przedniego, zmniejszając ból i przywracając sprawność ruchową. Należy zaznaczyć, że jest to obecnie pierwsza metoda z wyboru leczenia zerwanego więzadła krzyżowego u zwierząt.

Często zadawane pytania:

Czy operacja CCL musi być wykonana natychmiast, czy mogę poczekać?

Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (CCL) nie wymagają natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Jednak kolano jest niestabilne i piszczel przesuwa się do przodu za każdym razem, gdy Twój zwierzak obciąża zranioną nogę – jest to bardzo bolesne dla zwierzęcia. Te niestabilne ruchy powodują oczywiście stan zapalny i dalsze uszkodzenia wewnętrznych struktur stawu kolanowego. Chirurgiczna stabilizacja kolana przywraca staw do bardziej normalnego stanu, zatrzymuje dalsze uszkodzenia i pozwala na gojenie się zapalonych tkanek. Warto pamiętać, że badania wykazują, iż wcześniejsza operacja skutkuje szybszym i pełniejszym powrotem do zdrowia i lepszą jakością życia zwierzęcia.

Ile kosztuje operacja TPLO?

Koszt operacji TPLO zależy od kilku czynników, takich jak wielkość psa, pracy techników, lekarzy weterynarii i stopnia uszkodzenia stawu kolanowego. Zazwyczaj mieści się między 4500 a 6000 złotych. Cena obejmuje nie tylko samą operację, ale także dodatkowe zdjęcia rentgenowskie bezpośrednio przed i po operacji, znieczulenie w trakcie zabiegu oraz leki pooperacyjne. Dodatkowe koszty mogą obejmować: hospitalizację, wizyty kontrolne, kontrolne zdjęcia RTG oraz fizjoterapię po operacji.

Jak rozpoznać, czy mój pies wymaga operacji TPLO?

Decyzja o konieczności operacji TPLO opiera się na dokładnym badaniu przeprowadzonym przez weterynarza. Typowe objawy wskazujące na potrzebę operacji to przewlekła kulawizna, trudności w wstawaniu lub chodzeniu oraz niestabilność stawu kolanowego obserwowana podczas badania fizykalnego.

Czy są jakieś wymagania przedoperacyjne przed zabiegiem TPLO?

Tak. Przed operacją TPLO lekarz weterynarii zleci wykonanie zdjęcia rentgenowskiego i pełne badania krwi, aby upewnić się, że pies nie ma problemów zdrowotnych, które mogłyby wpłynąć na przebieg zabiegu. Zdjęcie rentgenowskie kolana jest potrzebne do dokładnej diagnozy uszkodzenia i oceny nachylenia plateau piszczeli. Badania krwi ocenią ogólny stan zdrowia zwierzęcia i pozwolą na dobór metody znieczulenia miejscowego i ogólnego. Może być także konieczne wykonanie echa serca, jeżeli są ku temu wskazania.

Jak długo trwa operacja TPLO?

Przed samą operacją weterynarz – anestezjolog podaje ogólne znieczulenie, a technicy weterynarii przygotowują nogę pacjenta, co zajmuje około godziny, w zależności od wielkości psa. Sama operacja trwa zazwyczaj od 45 minut do jednej godziny.

Jakie są potencjalne ryzyka i komplikacje związane z operacją TPLO?

Jak każda operacja, TPLO niesie pewne ryzyko. Chociaż uważana jest za bezpieczną, potencjalne komplikacje obejmują infekcje, niewydolność implantu, opóźnione gojenie i w rzadkich przypadkach uszkodzenie nerwów. Ryzyko jest minimalne, gdy zabieg przeprowadza doświadczony chirurg. Warto omówić wszelkie obawy z lekarzem weterynarii przed operacją, aby zminimalizować ryzyko.

Jakie są długoterminowe efekty operacji TPLO?

Długoterminowe wyniki są zazwyczaj pozytywne, a psy wracają do normalnej lub prawie normalnej funkcji po operacji TPLO. Po pomyślnym okresie rekonwalescencji psy odzyskują zdolność do biegania, zabawy i aktywności fizycznej. Jednak pewne czynniki, takie jak istniejące wcześniej schorzenia stawów lub artretyzm, mogą wpływać na długoterminową prognozę i ogólną jakość życia psa.

Jak długo mój pupil będzie kulał po operacji CCL?

Rekonwalescencja po operacji CCL, niezależnie od metody naprawy, jest stopniowym procesem rehabilitacyjnym. Zwierzęta mogą oczekiwać poprawy w ciągu kilku miesięcy. Większość psów zacznie stawiać łapę na ziemi po dwóch tygodniach, a po 6-8 tygodniach będą zaczynały obciążać operowaną kończynę podczas chodzenia. Należy pamiętać, że jest to uraz ortopedyczny i operacja, więc należy spodziewać się pewnego stopnia kulawizny przez pierwsze dwa miesiące, aż stan zapalny tkanek i stawu ustąpi.

Jak długo potrwa, zanim mój pies będzie chodził normalnie po operacji TPLO?

Większości zwierząt zajmuje około ośmiu tygodni, aby kość się zrosła, a niektórym nawet 12-14 tygodni. Ważne jest, aby przez pierwsze osiem tygodni unikać jakiejkolwiek aktywności bez smyczy lub ćwiczeń, dopóki kość się w pełni nie zagoi. Zalecamy krótkie, kontrolowane spacery na smyczy dwa tygodnie po operacji TPLO, początkowo kilka razy dziennie po 5-10 minut, a następnie stopniowe wydłużanie spacerów w miarę ustępowania stanu zapalnego i poprawy.

Zapobiegawcza Gastropeksja

Syndrom rozszerzenia i skrętu żołądka (GDV) to poważne schorzenie, w którym żołądek ulega nadmiernemu rozszerzeniu, często prowadząc do skrętu narządu o 180 stopni lub więcej. Konsekwencje skrętu obejmują zaburzenia powrotu żylnego, wstrząs, martwicę żołądka, arytmie serca, kwasicę i rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC), co czyni to schorzenie prawdziwym nagłym przypadkiem chirurgicznym. Nawet w 33% przypadków, pomimo agresywnej terapii medycznej i przeprowadzenia operacji, skręt żołądka może prowadzić do śmierci zwierzęcia.

Czynniki Ryzyka

Do czynników predysponujących do tego schorzenia należą: wiek, płeć, nadmierna utrata masy ciała, stres, jednak najważniejszym czynnikiem jest wielkość psa. Najbardziej narażone są psy dużych i olbrzymich ras, takie jak:

Dog Niemiecki
Owczarek Niemiecki
Seter Irlandzki
Wyżeł Weimarski
Bullmastiff
Basset Hound
Gordon Seter
Airedale Terrier
Chart Rosyjski
Akita Inu

Zapobiegawcza Gastropeksja

Zapobiegawcza gastropeksja polega na stworzeniu trwałego połączenia między ścianą brzuszną a ścianą żołądka. Jest to szczególnie ważne dla psów dużych ras, które są bardziej narażone na GDV. W naszej klinice oferujemy możliwość przeprowadzenia zapobiegawczej gastropeksji podczas rutynowej sterylizacji (kastracji).

Gastropeksja u Samic

U samic można przeprowadzić zapobiegawczą gastropeksję podczas sterylizacji, wykonując trzeci dostęp operacyjny około 3-5 cm za ostatnim żebrem. Przez ten otwór żołądek jest izolowany, nacinany i zszywany do ściany brzusznej za pomocą techniki wspomaganej laparoskopowo, tworząc ranę chirurgiczną o długości około 4 cm.

Gastropeksja u Samców

U samców wykonuje się dwa nacięcia: jedno za pępkiem i drugie równolegle do ostatniego żebra. W przypadku obu płci, ból pooperacyjny i czas rekonwalescencji są znacznie skrócone, a efekty estetyczne są lepsze w porównaniu z tradycyjną gastropeksją.

Rutynowa Sterylizacja (Kastracja)

Sterylizacja (kastracja) to rutynowy zabieg chirurgiczny wykonywany w celu usunięcia narządów rozrodczych zwierzęcia, co zapobiega rozmnażaniu i przynosi szereg korzyści zdrowotnych i behawioralnych.

Kastracja Samców

U samców kastracja polega na usunięciu jąder przez małe nacięcie w okolicy moszny lub pachwiny. Procedura jest szybka, a zwierzę zazwyczaj wraca do normalnej aktywności w ciągu kilku dni. Kastracja zmniejsza ryzyko zachorowania na pewne rodzaje nowotworów oraz eliminuje ryzyko chorób prostaty.

Sterylizacja Samic

U samic sterylizacja polega na usunięciu jajników i macicy przez nacięcie w brzuchu. Procedura jest nieco bardziej skomplikowana niż kastracja samców, ale również przynosi liczne korzyści zdrowotne, takie jak zmniejszenie ryzyka zachorowania na nowotwory sutka i eliminacja ryzyka ropomacicza.

Zalecenia dla Właścicieli

Nawet po przeprowadzeniu zapobiegawczej gastropeksji, właściciele psów o wysokim ryzyku GDV powinni:

Podzielić dzienną porcję jedzenia na kilka posiłków.
Unikać szybkiego spożywania pokarmu przez psa.
Unikać narażania psa na silny stres.

Opieka Pooperacyjna

Chociaż gastropeksja i sterylizacja są operacjami mało inwazyjnymi, aby zapewnić szybkie gojenie się ran chirurgicznych i uniknąć infekcji lub rozejścia się rany, należy:

Zapobiegać lizaniu rany (używając kołnierza ochronnego, tzw. kołnierza Elżbiety).
Ograniczyć ruchliwość psa w okresie bezpośrednio pooperacyjnym.

W naszej klinice weterynaryjnej oferujemy zarówno zapobiegawczą gastropeksję, jak i rutynową sterylizację (kastrację), aby zapewnić Twojemu pupilowi długie i zdrowe życie. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać więcej informacji i umówić się na konsultację.

Proces narkozy w naszej klinice

Narkoza wziewna w odgrywa niezwykle istotną rolę w zapewnieniu zwierzętom bezpiecznego i skutecznego przebiegu zabiegów.

Proces ten pozwala na kontrolowaną i przewidywalną utratę świadomości oraz znieczulenie, co umożliwia przeprowadzenie różnorodnych procedur, od rutynowych zabiegów, takich jak zabiegi stomatologiczne czy sterylizacja, po bardziej zaawansowane operacje chirurgiczne czy diagnostyczne.

Kontrolowana i Przewidywalna Utrata Świadomości

Narkoza pozwala na kontrolowaną i przewidywalną utratę świadomości oraz znieczulenie, co umożliwia przeprowadzenie różnorodnych procedur. Od rutynowych zabiegów, takich jak stomatologiczne czy sterylizacja, po bardziej zaawansowane operacje chirurgiczne czy diagnostyczne.

Ocena Stanu Zdrowia Zwierzęcia

Początek znieczulenia wiąże się z oceną stanu zdrowia zwierzęcia przez lekarza weterynarii. Obejmuje to kompleksowe badanie kliniczne oraz analizę historii zdrowia, co pozwala na indywidualne dostosowanie procedury narkozy do potrzeb pacjenta. Weterynarz uwzględnia rodzaj i zakres planowanej operacji oraz ewentualne czynniki ryzyka, takie jak wiek i stan zdrowia zwierzęcia.

Metody Podawania Leków Anestetycznych

Proces narkozy może obejmować różne metody podawania leków anestetycznych. Najczęściej stosowane metody to:

Narkoza wziewna: Zwierzę wdycha specjalne gazy anestetyczne.
Narkoza dożylno-mięśniowa: Leki są podawane bezpośrednio dożylnie lub domięśniowo.

Wybór metody zależy od rodzaju i czasu trwania operacji, stanu zdrowia pacjenta oraz dostępności odpowiedniego sprzętu i personelu weterynaryjnego.

Monitorowanie i Opieka

Podczas całego procesu narkozy wziewnej w naszej klinice, zwierzę pozostaje pod stałą opieką doświadczonego zespołu weterynaryjnego, który monitoruje jego parametry życiowe oraz reakcje na leki anestetyczne. Dysponujemy zaawansowanym sprzętem monitorującym, który umożliwia ciągłą kontrolę stanu zwierzęcia. Lekarz weterynarii podejmuje środki ostrożności, aby zminimalizować ryzyko powikłań, dostosowując dawki leków i monitorując reakcje zwierzęcia na narkozę.

Skutki Uboczne i Opieka Pooperacyjna

Skutki uboczne narkozy wziewnej mogą obejmować nudności, senność, zaburzenia równowagi czy inne objawy. Jednak większość zwierząt powraca do pełnej sprawności w stosunkowo krótkim czasie po wybudzeniu, pod warunkiem odpowiedniej opieki i rehabilitacji pooperacyjnej.

Zaufanie i Bezpieczeństwo

Dla opiekunów zwierząt ważne jest zaufanie do lekarzy weterynarii i zespołu pracującego w klinice. Lekarze weterynarii podejmują wszelkie możliwe środki, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort zwierzęcia podczas procedur związanych z narkozą oraz informują opiekunów o zaleceniach dotyczących opieki pooperacyjnej. Dzięki narkozie wziewnej zwierzęta mogą otrzymywać skuteczną, przewidywalną i bezbolesną pomoc medyczną, co przyczynia się do ich zdrowia, dobrostanu oraz poprawy jakości życia.

Jak przebiega znieczulenie ogólne?

Zanim przystąpi się do samej procedury, konieczna jest staranna ocena stanu zdrowia pacjenta przez weterynarza anestezjologa. Podczas tej oceny zbiera się wywiad medyczny, uwzględniający także ewentualne alergie zwierzęcia. Ustala się też jakim gazem będzie znieczulane zwierzę. Prowadzimy znieczulenie na najlepszych anestetykach, w tym na desfluranie.

W trakcie całego procesu zwierzę pozostaje pod ciągłym nadzorem, korzystając z zaawansowanego sprzętu monitorującego. Elektrody EKG, pulsoksymetr oraz mankiet do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi umożliwiają precyzyjne śledzenie jego parametrów życiowych. Przed samym znieczuleniem zwierzę może otrzymać przez kilka minut 100-procentowy tlen poprzez maskę, co stanowi dodatkową rezerwę tlenu w razie ewentualnych trudności podczas intubacji. Cały ten proces ma na celu zapewnienie bezpiecznego i skutecznego przebiegu znieczulenia oraz minimalizację ryzyka powikłań.

Wprowadzenie w znieczulenie

Weterynarz anestezjolog, zwykle za pomocą kaniuli dożylnie lub poprzez inhalację, aplikuje zwierzęciu leki znieczulające. Te specjalne substancje wpływają na centralny układ nerwowy, prowadząc do szybkiego wprowadzenia zwierzęcia w stan nieświadomości i braku wrażliwości na ból. W większości operacji zwierzęta są intubowane. Procedura ta polega na włożeniu rurki intubacyjnej przez gardło zwierzęcia do tchawicy, umożliwiając mechaniczne wspomaganie oddychania podczas znieczulenia.

Podtrzymywanie narkozy

Podczas podtrzymywania znieczulenia ogólnego, zwierzę jest stale monitorowane pod kątem kluczowych parametrów życiowych, takich jak ciśnienie krwi, tętno, poziom tlenu we krwi, aktywność serca oraz stężenie dwutlenku węgla i środka anestetycznego (sewofluranu, izofluranu, desfluranu), a także temperaturę ciała. Dodatkowo, weterynarz anestezjolog stale dostarcza zwierzęciu odpowiednie leki znieczulające, które utrzymują je w stanie nieświadomości. Monitoruje on również poziom znieczulenia i reguluje dawkę leków, aby zapewnić odpowiedni stopień znieczulenia. Często korzysta z urządzeń monitorujących EEG lub monitorów indeksu głębokości znieczulenia, które pomagają ocenić poziom zanurzenia w narkozie.

Podczas znieczulenia zwierzę może być podłączone do respiratora, który wspomaga oddychanie. Weterynarz kontroluje i dostosowuje parametry wentylacji, aby zapewnić właściwy poziom tlenu i dwutlenku węgla we krwi zwierzęcia. W celu zabezpieczenia zwierzęcia przed bólem, przed rozpoczęciem zabiegu, lekarz anestezjolog wykonuje znieczulenie regionalne / miejscowe nerwów, splotów nerwowych za pomocą specjalnego stymulatora nerwów i aparatu USG. Blokada regionalna pozwala na całkowite zniesienie czucia bólu z określonej okolicy ciała w czasie zabiegu i jeszcze po nim. Dzięki takim nowoczesnym metodom możliwe jest zmniejszenie ilości i dawek leków podawanych ogólnie, co przekłada się na mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych.

Zwierzęta w czasie zabiegów dogrzewane są za pomocą specjalnych mat grzewczych, kocy oraz urządzeń emitujących ciepłe powietrze. Zwiększa to komfort pacjenta w okresie okołoznieczuleniowym.

Wyjście z narkozy

W końcowej fazie operacji stopniowo ogranicza się podawanie leków znieczulających dożylnie. Jednocześnie zmniejszaj się stężenie gazów znieczulających, aż do ich całkowitego zaprzestania. W tym czasie zwiększa się dopływ świeżego powietrza, a zwierzę poddawane jest kontroli oddechu przy użyciu 100% tlenu. Gdy zwierzę zaczyna samodzielnie oddychać, usuwa się wszelkie nadmiary wydzieliny z jamy ustnej i gardła, a także usuwa rurkę intubacyjną. Następnie zwierzę przenosi się do wybudzania i rekonwalescencji, gdzie nadzorowany jest jego stan, a także monitoruje się ewentualne powikłania pooperacyjne. W naszej klinice zapewniamy ciągłą opiekę anestezjologiczną, również w nocy, co umożliwia nam szybką reakcję na ewentualne komplikacje po zabiegu.

Zabieg TPLO jest metodą leczenia urazu stawu kolanowego

Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego (CCL – Cranial Cruciate Ligament) to jedna z najczęstszych przyczyn kulawizny u psów. Więzadło krzyżowe przednie to struktura w stawie kolanowym, odpowiadającą za stabilność kości piszczelowej względem kości udowej podczas poruszania się zwierzęcia. Do uszkodzenia najczęściej dochodzi przy jego długotrwałym nadwyrężeniu, rzadko jest to wynik pojedynczego urazu. Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny.

W Klinice Szmaragdowej wykonujemy zabiegi techniką TPLO, CWO, TTA i szwu bocznego. Zabieg TPLO u psa pozwala zwierzęciu wrócić do pełnej sprawności, a niekiedy nawet do uprawiania psich sportów.

TPLO u psa – objawy uszkodzenia więzadła krzyżowego

Do uszkodzenia więzadeł predysponowane są psy ras dużych, jak też olbrzymich. Najczęstsze przypadki zerwania więzadła krzyżowego obserwujemy u owczarków niemieckich, rottweilerów, labradorów czy berneńskich psów pasterskich. Niekiedy schorzenie to dotyka także psów obciążonych znaczną nadwagą, otyłych. Na uszkodzenie nie ma wpływu wiek zwierzęcia. Ostatnio coraz częściej diagnozujemy tę przypadłość także u ras małych i kotów. Jednocześnie częstym problemem towarzyszącym jest też zwichnięcie rzepki, które stwarza dodatkowe wyzwanie dla chirurga i zespołu.

Do objawów uszkodzenia więzadła krzyżowego należy kulawizna o różnym stopniu nasilenia. Od lekkiej, związanej z przeprostem stawu skokowego, do ciężkiej kulawizny z niemożliwością obciążania kończyny. Pies zaczyna wybierać także wyższe obiekty do siedzenia, aby nie wywierać nacisku na kończynę.

Diagnoza

Brak stabilności stawu kolanowego związanego z CCL często skutkuje podwinięciem lub rozdarciem łąkotek oraz szybko nasilającymi się zmianami zwyrodnieniowymi. Diagnostyka opiera się na badaniu klinicznym. Lekarz weterynarii wykonuje test szuflady, jak również test kompresji. Badania te często wykonujemy w sedacji, ponieważ pozwala to pozbyć się oporów mięśniowych. Wprowadzenie zwierzęcia w sen nie powoduje bólu, a zarazem znosi napięcie mięśniowe. Niewątpliwie wspomagającym badaniem jest USG stawu kolanowego, pozwalające ocenić łąkotkę przyśrodkową oraz ciało tłuszczowe. Ponadto, równie ważne jest badanie RTG stawów, które pozwala ukazać zaawansowanie problemu. Badanie obrazowe ujawnia ewentualny stopień zmian zwyrodnieniowych, jak też zapalnych.

Zabieg TPLO

Warto pamiętać, że uszkodzone więzadło samo nigdy się nie zrośnie!

Leczenie opiera się na zabiegu chirurgicznym tzw. osteotomii poziomującej kości piszczelowej. W klinice wykonujemy zabieg techniką TPLO, CWO, TTA oraz szwu bocznego. Metoda dobierana jest indywidualnie do pacjenta i umożliwia całkowity powrót do sprawności. Leczenie zachowawcze lekami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi daje tylko chwilową poprawę, a długotrwałe podawanie sterydów lub leków niesterydowych (tzw. NLPZóW) może odbić się na zdrowiu naszego pupila.

Postępowanie przed i po zabiegu

Rekonwalescencja po operacji trwa około 6 tygodni i wiąże się z kontrolowanymi spacerami na smyczy, unikaniem gwałtownych ruchów, aportu oraz skakania. Na kilka dni po zabiegu zakładany jest opatrunek uciskowy lub zalecane są masaże rehabilitacyjne. Operujemy pacjentów w każdym wieku. U psów starszych powyżej 8. roku życia zalecana jest konsultacja kardiologiczna i echo serca przed zabiegiem. Anestezjolodzy dbają o to, by zmniejszyć ryzyko, jakie niesie za sobą zastosowanie znieczulenia ogólnego. Zabiegi zawsze wykonujemy w znieczuleniu wziewnym z użyciem desfluranu, sewofluranu lub isofluoranu. Zwierzęta po zabiegu czasami pozostają na 2-3 dni na hospitalizacji w klinice.

Pamiętajmy, że każda kulawizna to objaw bólu u naszego zwierzaka i nawet jeżeli nie słyszymy wyraźnego popiskiwania, to wymaga ona konsultacji ortopedycznej.

Cena zabiegu metodą TPLO

Cena zabiegu niestety nie należy do niskich, a jest to wynik dużego doświadczenia i profesjonalnej wiedzy weterynarzy ortopedów, zdobywanej na wielu szkoleniach. Operacje wymagają poświęcenia czasu, leków, materiałów jednorazowych, płyt stabilizujących wykonanych z tytanu i najwyższej jakości sprzętu medycznego.

Reasumując – nie warto zwlekać z wizytą, kiedy u Twojego pupila wystąpi kulawizna!

Zabieg TPLO w Klinice Szmaragdowej

Zabiegi ortopedyczne w naszej klinice wykonują dr Paulina Kot oraz dr Paweł Adam Mucha
Świadcząc usługi lekarsko-weterynaryjne na najwyższym poziomie pomagamy zwierzętom całodobowo, także w niedziele i święta. Staramy się zapewniać operowanym zwierzakom maksymalny komfort oraz najlepszą opiekę medyczną, która pozwoli im szybko dojść do pełni sił.

Nasz zespół to nie tylko doskonali weterynarze o różnych specjalizacjach, ale także wspaniali asystenci i technicy weterynaryjni, którzy sprawują pieczę nad pupilami przez cały czas ich hospitalizacji w naszej klinice. Cechuje nas wieloletnie doświadczenie, profesjonalizm, a także ogromna miłość do zwierząt, co w połączeniu z najnowocześniejszym sprzętem oraz wyposażeniem gabinetów, pozwala najlepiej zadbać o czworonogi.

Zabiegi TPLO u psów wykonujemy zgodnie z aktualną wiedzą weterynaryjną oraz najnowszymi technikami, które cechują się wysoką skutecznością.

W Klinice Szmaragdowej znajdziesz lekarzy weterynarii, którzy swój zawód wykonują z pasją i empatią do pupili, dlatego możesz nam w pełni zaufać i powierzyć swojego przyjaciela! Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby przywrócić mu pełną sprawność i radość z życia!

Histologia – Klucz do Zrozumienia Chorób Tkanek

Czym jest histologia?

Histologia to nauka zajmująca się badaniem tkanek i komórek pod mikroskopem. Dzięki niej możemy dowiedzieć się, jak wyglądają i funkcjonują tkanki w organizmach zwierząt. Tkanki te pobiera się za pomocą biopsji (małego zabiegu pobierającego próbkę tkanki) lub podczas autopsji (badania pośmiertnego). U nas w klinice przeprowadzamy badania histologiczne: cytologię i histopatologię – jest to połączenie dwóch terminów: histologia (nauka o tkankach) i patologia (nauka o chorobach)

Jak przebiega analiza histologiczna lub histopatologiczna?

Po pobraniu próbki tkanki, utrwala się ją w specjalnym płynie (formalinie), a następnie wysyła do laboratorium. Tam anatomo-patolog wykonuje szereg czynności:

Fiksacja – utrwalenie tkanki w formalinie.
Odwodnienie – usunięcie wody z próbki.
Inkluzja – umieszczenie próbki w wosku.
Cięcie – krojenie próbki na cienkie plasterki.
Barwienie – nanoszenie barwników na próbkę.
Montaż – umieszczenie próbki na szkiełku mikroskopowym.
Obserwacja – badanie próbki pod mikroskopem.

Te etapy zajmują czas, dlatego wyniki badania histologicznego mogą być dostępne po kilku dniach. Jednak w przeciwieństwie do szybszej cytologii (badania komórek), histologia daje dokładniejsze i pewniejsze wyniki, ponieważ pokazuje pełny obraz tkanki, a nie tylko pojedyncze komórki.

Co można dowiedzieć się z badania histologicznego?

Badanie histologiczne pozwala na uzyskanie wielu ważnych informacji, takich jak:

Diagnoza – określenie rodzaju choroby.
Kompletność wycięcia – sprawdzenie, czy zmiana chorobowa została całkowicie usunięta.
Stopień złośliwości – jeśli dotyczy nowotworu.

Te informacje są niezbędne do ustalenia, na jakim etapie jest choroba, prognozowania i planowania leczenia.

Barwienia histologiczne

Aby lepiej zobaczyć komórki pod mikroskopem, używa się różnych barwników. Najczęściej stosuje się hematoksylinę-eozynę, która barwi jądra komórek na niebiesko, a resztę komórki na różowo. Czasem potrzebne są inne barwniki, np.:

Barwienie Fontana – do barwienia melaniny, używane do rozpoznawania czerniaków.
Błękit toluidyny – do barwienia komórek tucznych.
Czerwony Kongo – specyficzny dla amyloidu.

Nowoczesne techniki

Nowe techniki, takie jak immunohistochemia, wykorzystują przeciwciała do identyfikacji specyficznych białek w tkankach. Przykłady to:

Cytokeratyny – obecne w komórkach nabłonkowych.
Wimentyna – w komórkach tkanki łącznej.
Białka KIT i Ki-67 – używane do oceny nowotworów komórek tucznych.

Te techniki pomagają dokładnie zidentyfikować komórki i określić ich rodzaj, co jest kluczowe dla leczenia nowotworów.

Dlaczego histologia jest ważna?

Histologia jest niezbędnym etapem w diagnozowaniu chorób i planowaniu leczenia. Dzięki niej możemy:

Postawić dokładną diagnozę – określić, co dokładnie jest nie tak.
Określić stopień zaawansowania choroby – wiedzieć, jak poważna jest sytuacja.
Zaplanować odpowiednie leczenie – dobrać najlepszą terapię.

Przykłady zastosowań histopatologii

Diagnostyka nowotworów – Identyfikacja i klasyfikacja guzów, ocena ich złośliwości.
Choroby zapalne – Badanie tkanek w celu identyfikacji przyczyn stanów zapalnych.
Choroby autoimmunologiczne – Analiza zmian w tkankach spowodowanych przez atak układu odpornościowego na własne komórki.

Jakie są główne cele cytologii?

Diagnoza chorób – Cytologia pozwala na wykrywanie i diagnozowanie różnych schorzeń, w tym nowotworów, infekcji, stanów zapalnych i zmian przedrakowych.
Ocena charakteru zmian – Pomaga określić, czy zmiany są łagodne czy złośliwe.
Monitorowanie terapii – Może być używana do oceny skuteczności leczenia i monitorowania postępów choroby.

Dlaczego cytologia jest ważna?

Jest szybka i mniej inwazyjna – Pozwala na szybką diagnozę przy minimalnym dyskomforcie dla pacjenta.
Wykrywa wcześnie zmiany chorobowe – Jest szczególnie przydatna w wczesnym wykrywaniu zmian przedrakowych i nowotworowych.
Wspomaga monitorowanie – Umożliwia ocenę skuteczności leczenia i monitorowanie postępów choroby.

W połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, takimi jak cytologia, ultrasonografia czy tomografia komputerowa, histologia pomaga zapewnić zwierzętom najlepszą możliwą opiekę i jakość życia.