Leczenie

Zapobiegawcza Gastropeksja

Syndrom rozszerzenia i skrętu żołądka (GDV) to poważne schorzenie, w którym żołądek ulega nadmiernemu rozszerzeniu, często prowadząc do skrętu narządu o 180 stopni lub więcej. Konsekwencje skrętu obejmują zaburzenia powrotu żylnego, wstrząs, martwicę żołądka, arytmie serca, kwasicę i rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC), co czyni to schorzenie prawdziwym nagłym przypadkiem chirurgicznym. Nawet w 33% przypadków, pomimo agresywnej terapii medycznej i przeprowadzenia operacji, skręt żołądka może prowadzić do śmierci zwierzęcia.

Czynniki Ryzyka

Do czynników predysponujących do tego schorzenia należą: wiek, płeć, nadmierna utrata masy ciała, stres, jednak najważniejszym czynnikiem jest wielkość psa. Najbardziej narażone są psy dużych i olbrzymich ras, takie jak:

Dog Niemiecki
Owczarek Niemiecki
Seter Irlandzki
Wyżeł Weimarski
Bullmastiff
Basset Hound
Gordon Seter
Airedale Terrier
Chart Rosyjski
Akita Inu

Zapobiegawcza Gastropeksja

Zapobiegawcza gastropeksja polega na stworzeniu trwałego połączenia między ścianą brzuszną a ścianą żołądka. Jest to szczególnie ważne dla psów dużych ras, które są bardziej narażone na GDV. W naszej klinice oferujemy możliwość przeprowadzenia zapobiegawczej gastropeksji podczas rutynowej sterylizacji (kastracji).

Gastropeksja u Samic

U samic można przeprowadzić zapobiegawczą gastropeksję podczas sterylizacji, wykonując trzeci dostęp operacyjny około 3-5 cm za ostatnim żebrem. Przez ten otwór żołądek jest izolowany, nacinany i zszywany do ściany brzusznej za pomocą techniki wspomaganej laparoskopowo, tworząc ranę chirurgiczną o długości około 4 cm.

Gastropeksja u Samców

U samców wykonuje się dwa nacięcia: jedno za pępkiem i drugie równolegle do ostatniego żebra. W przypadku obu płci, ból pooperacyjny i czas rekonwalescencji są znacznie skrócone, a efekty estetyczne są lepsze w porównaniu z tradycyjną gastropeksją.

Rutynowa Sterylizacja (Kastracja)

Sterylizacja (kastracja) to rutynowy zabieg chirurgiczny wykonywany w celu usunięcia narządów rozrodczych zwierzęcia, co zapobiega rozmnażaniu i przynosi szereg korzyści zdrowotnych i behawioralnych.

Kastracja Samców

U samców kastracja polega na usunięciu jąder przez małe nacięcie w okolicy moszny lub pachwiny. Procedura jest szybka, a zwierzę zazwyczaj wraca do normalnej aktywności w ciągu kilku dni. Kastracja zmniejsza ryzyko zachorowania na pewne rodzaje nowotworów oraz eliminuje ryzyko chorób prostaty.

Sterylizacja Samic

U samic sterylizacja polega na usunięciu jajników i macicy przez nacięcie w brzuchu. Procedura jest nieco bardziej skomplikowana niż kastracja samców, ale również przynosi liczne korzyści zdrowotne, takie jak zmniejszenie ryzyka zachorowania na nowotwory sutka i eliminacja ryzyka ropomacicza.

Zalecenia dla Właścicieli

Nawet po przeprowadzeniu zapobiegawczej gastropeksji, właściciele psów o wysokim ryzyku GDV powinni:

Podzielić dzienną porcję jedzenia na kilka posiłków.
Unikać szybkiego spożywania pokarmu przez psa.
Unikać narażania psa na silny stres.

Opieka Pooperacyjna

Chociaż gastropeksja i sterylizacja są operacjami mało inwazyjnymi, aby zapewnić szybkie gojenie się ran chirurgicznych i uniknąć infekcji lub rozejścia się rany, należy:

Zapobiegać lizaniu rany (używając kołnierza ochronnego, tzw. kołnierza Elżbiety).
Ograniczyć ruchliwość psa w okresie bezpośrednio pooperacyjnym.

W naszej klinice weterynaryjnej oferujemy zarówno zapobiegawczą gastropeksję, jak i rutynową sterylizację (kastrację), aby zapewnić Twojemu pupilowi długie i zdrowe życie. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać więcej informacji i umówić się na konsultację.

Proces narkozy w naszej klinice

Narkoza wziewna w odgrywa niezwykle istotną rolę w zapewnieniu zwierzętom bezpiecznego i skutecznego przebiegu zabiegów.

Proces ten pozwala na kontrolowaną i przewidywalną utratę świadomości oraz znieczulenie, co umożliwia przeprowadzenie różnorodnych procedur, od rutynowych zabiegów, takich jak zabiegi stomatologiczne czy sterylizacja, po bardziej zaawansowane operacje chirurgiczne czy diagnostyczne.

Kontrolowana i Przewidywalna Utrata Świadomości

Narkoza pozwala na kontrolowaną i przewidywalną utratę świadomości oraz znieczulenie, co umożliwia przeprowadzenie różnorodnych procedur. Od rutynowych zabiegów, takich jak stomatologiczne czy sterylizacja, po bardziej zaawansowane operacje chirurgiczne czy diagnostyczne.

Ocena Stanu Zdrowia Zwierzęcia

Początek znieczulenia wiąże się z oceną stanu zdrowia zwierzęcia przez lekarza weterynarii. Obejmuje to kompleksowe badanie kliniczne oraz analizę historii zdrowia, co pozwala na indywidualne dostosowanie procedury narkozy do potrzeb pacjenta. Weterynarz uwzględnia rodzaj i zakres planowanej operacji oraz ewentualne czynniki ryzyka, takie jak wiek i stan zdrowia zwierzęcia.

Metody Podawania Leków Anestetycznych

Proces narkozy może obejmować różne metody podawania leków anestetycznych. Najczęściej stosowane metody to:

Narkoza wziewna: Zwierzę wdycha specjalne gazy anestetyczne.
Narkoza dożylno-mięśniowa: Leki są podawane bezpośrednio dożylnie lub domięśniowo.

Wybór metody zależy od rodzaju i czasu trwania operacji, stanu zdrowia pacjenta oraz dostępności odpowiedniego sprzętu i personelu weterynaryjnego.

Monitorowanie i Opieka

Podczas całego procesu narkozy wziewnej w naszej klinice, zwierzę pozostaje pod stałą opieką doświadczonego zespołu weterynaryjnego, który monitoruje jego parametry życiowe oraz reakcje na leki anestetyczne. Dysponujemy zaawansowanym sprzętem monitorującym, który umożliwia ciągłą kontrolę stanu zwierzęcia. Lekarz weterynarii podejmuje środki ostrożności, aby zminimalizować ryzyko powikłań, dostosowując dawki leków i monitorując reakcje zwierzęcia na narkozę.

Skutki Uboczne i Opieka Pooperacyjna

Skutki uboczne narkozy wziewnej mogą obejmować nudności, senność, zaburzenia równowagi czy inne objawy. Jednak większość zwierząt powraca do pełnej sprawności w stosunkowo krótkim czasie po wybudzeniu, pod warunkiem odpowiedniej opieki i rehabilitacji pooperacyjnej.

Zaufanie i Bezpieczeństwo

Dla opiekunów zwierząt ważne jest zaufanie do lekarzy weterynarii i zespołu pracującego w klinice. Lekarze weterynarii podejmują wszelkie możliwe środki, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort zwierzęcia podczas procedur związanych z narkozą oraz informują opiekunów o zaleceniach dotyczących opieki pooperacyjnej. Dzięki narkozie wziewnej zwierzęta mogą otrzymywać skuteczną, przewidywalną i bezbolesną pomoc medyczną, co przyczynia się do ich zdrowia, dobrostanu oraz poprawy jakości życia.

Jak przebiega znieczulenie ogólne?

Zanim przystąpi się do samej procedury, konieczna jest staranna ocena stanu zdrowia pacjenta przez weterynarza anestezjologa. Podczas tej oceny zbiera się wywiad medyczny, uwzględniający także ewentualne alergie zwierzęcia. Ustala się też jakim gazem będzie znieczulane zwierzę. Prowadzimy znieczulenie na najlepszych anestetykach, w tym na desfluranie.

W trakcie całego procesu zwierzę pozostaje pod ciągłym nadzorem, korzystając z zaawansowanego sprzętu monitorującego. Elektrody EKG, pulsoksymetr oraz mankiet do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi umożliwiają precyzyjne śledzenie jego parametrów życiowych. Przed samym znieczuleniem zwierzę może otrzymać przez kilka minut 100-procentowy tlen poprzez maskę, co stanowi dodatkową rezerwę tlenu w razie ewentualnych trudności podczas intubacji. Cały ten proces ma na celu zapewnienie bezpiecznego i skutecznego przebiegu znieczulenia oraz minimalizację ryzyka powikłań.

Wprowadzenie w znieczulenie

Weterynarz anestezjolog, zwykle za pomocą kaniuli dożylnie lub poprzez inhalację, aplikuje zwierzęciu leki znieczulające. Te specjalne substancje wpływają na centralny układ nerwowy, prowadząc do szybkiego wprowadzenia zwierzęcia w stan nieświadomości i braku wrażliwości na ból. W większości operacji zwierzęta są intubowane. Procedura ta polega na włożeniu rurki intubacyjnej przez gardło zwierzęcia do tchawicy, umożliwiając mechaniczne wspomaganie oddychania podczas znieczulenia.

Podtrzymywanie narkozy

Podczas podtrzymywania znieczulenia ogólnego, zwierzę jest stale monitorowane pod kątem kluczowych parametrów życiowych, takich jak ciśnienie krwi, tętno, poziom tlenu we krwi, aktywność serca oraz stężenie dwutlenku węgla i środka anestetycznego (sewofluranu, izofluranu, desfluranu), a także temperaturę ciała. Dodatkowo, weterynarz anestezjolog stale dostarcza zwierzęciu odpowiednie leki znieczulające, które utrzymują je w stanie nieświadomości. Monitoruje on również poziom znieczulenia i reguluje dawkę leków, aby zapewnić odpowiedni stopień znieczulenia. Często korzysta z urządzeń monitorujących EEG lub monitorów indeksu głębokości znieczulenia, które pomagają ocenić poziom zanurzenia w narkozie.

Podczas znieczulenia zwierzę może być podłączone do respiratora, który wspomaga oddychanie. Weterynarz kontroluje i dostosowuje parametry wentylacji, aby zapewnić właściwy poziom tlenu i dwutlenku węgla we krwi zwierzęcia. W celu zabezpieczenia zwierzęcia przed bólem, przed rozpoczęciem zabiegu, lekarz anestezjolog wykonuje znieczulenie regionalne / miejscowe nerwów, splotów nerwowych za pomocą specjalnego stymulatora nerwów i aparatu USG. Blokada regionalna pozwala na całkowite zniesienie czucia bólu z określonej okolicy ciała w czasie zabiegu i jeszcze po nim. Dzięki takim nowoczesnym metodom możliwe jest zmniejszenie ilości i dawek leków podawanych ogólnie, co przekłada się na mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych.

Zwierzęta w czasie zabiegów dogrzewane są za pomocą specjalnych mat grzewczych, kocy oraz urządzeń emitujących ciepłe powietrze. Zwiększa to komfort pacjenta w okresie okołoznieczuleniowym.

Wyjście z narkozy

W końcowej fazie operacji stopniowo ogranicza się podawanie leków znieczulających dożylnie. Jednocześnie zmniejszaj się stężenie gazów znieczulających, aż do ich całkowitego zaprzestania. W tym czasie zwiększa się dopływ świeżego powietrza, a zwierzę poddawane jest kontroli oddechu przy użyciu 100% tlenu. Gdy zwierzę zaczyna samodzielnie oddychać, usuwa się wszelkie nadmiary wydzieliny z jamy ustnej i gardła, a także usuwa rurkę intubacyjną. Następnie zwierzę przenosi się do wybudzania i rekonwalescencji, gdzie nadzorowany jest jego stan, a także monitoruje się ewentualne powikłania pooperacyjne. W naszej klinice zapewniamy ciągłą opiekę anestezjologiczną, również w nocy, co umożliwia nam szybką reakcję na ewentualne komplikacje po zabiegu.

Przyjęcie szczeniaka do rodziny to wyjątkowy moment pełen emocji. Nowy członek rodziny wnosi radość i entuzjazm, które potrafią odmienić domową atmosferę, dając mnóstwo szczęścia i niezapomnianych chwil. Jednak decyzja o przyjęciu psa wiąże się z dużą odpowiedzialnością i wymaga odpowiedniego przygotowania, aby zapewnić nowemu pupilowi dobrostan i szczęśliwe życie. Oto, co warto wiedzieć, zanim wprowadzisz do swojego domu nowego, futrzanego przyjaciela.

Przyjęcie szczeniaka: ważna decyzja

Zasoby finansowe i czasowe
Przed podjęciem decyzji o przyjęciu szczeniaka upewnij się, że posiadasz wystarczające zasoby finansowe i czasowe, aby zapewnić mu odpowiednią opiekę. Oprócz początkowych kosztów zakupu lub adopcji, musisz uwzględnić codzienne wydatki na karmę, regularne wizyty u weterynarza, akcesoria oraz potencjalne niespodziewane wydatki zdrowotne.
Szczenięta wymagają także dużo uwagi, konsekwentnego treningu oraz regularnej aktywności fizycznej. Jeśli Twój harmonogram nie pozwala na poświęcenie im odpowiedniej ilości czasu, rozważ przyjęcie psa w bardziej sprzyjającym momencie.

Ubezpieczenie
Coraz więcej firm oferuje ubezpieczenia dla zwierząt domowych, które mogą pomóc pokryć koszty leczenia w przypadku choroby lub nagłych wypadków. Warto zapoznać się z dostępnymi ofertami i wybrać ubezpieczenie, które zabezpieczy Cię przed wysokimi kosztami leczenia w przyszłości.

Przestrzeń w domu
Szczeniak potrzebuje bezpiecznego miejsca do zabawy i swobodnego poruszania się. Upewnij się, że Twój dom oraz ewentualny ogród są odpowiednio przygotowane, by sprostać potrzebom małego, energicznego czworonoga. Zabezpiecz potencjalnie niebezpieczne przedmioty oraz stwórz przestrzeń, w której szczeniak będzie czuł się komfortowo i bezpiecznie.

Rasa psa i jej potrzeby
Przed wyborem konkretnej rasy psa warto dokładnie zapoznać się z jej charakterystyką, potrzebami oraz potencjalnymi problemami zdrowotnymi. Nie każda rasa będzie pasować do Twojego stylu życia. Na przykład buldog francuski, choć uroczy, może być podatny na poważne problemy zdrowotne związane z budową anatomiczną. Skonsultuj się z weterynarzem lub specjalistą, aby upewnić się, że wybierasz psa, który będzie odpowiedni dla Twojej rodziny i warunków.

Wybór odpowiedniego hodowcy

Jeśli planujesz zakup psa z hodowli, wybierz odpowiedzialnego hodowcę. Profesjonalni hodowcy dbają o zdrowie swoich zwierząt, przeprowadzając badania genetyczne i starannie dobierając rodziców. W Polsce najstarszym i najpopularniejszym klubem hodowców jest Związek Kynologiczny w Polsce ZKWP pod auspicjami FCI.

Kluczowe wskazówki

Odwiedź hodowlę osobiście
Zawsze odwiedzaj hodowlę, aby ocenić warunki, w jakich żyją psy, oraz poznać hodowcę. Upewnij się, że zwierzęta są czyste, zdrowe i otoczone troskliwą opieką.
Zdrowie i socjalizacja szczeniąt
Sprawdź, czy szczenięta są dobrze socjalizowane i zdrowe. Ich zachowanie oraz kontakt z ludźmi i innymi psami to ważny wskaźnik ich przyszłego rozwoju emocjonalnego.
Szczepienia i terminy odbioru
Szczenię powinno być wydane dopiero co najmniej 2 tygodnie po pierwszym szczepieniu podstawowym przeciw nosówce i parwowirozie (szczepionka Puppy DP). To kluczowy element ochrony zdrowia malucha.
Odrobaczanie i badanie kału
Upewnij się, że szczenię było odrobaczane. Dodatkowo zapytaj, czy przeprowadzono badanie kału – pozwala to wykryć i zapobiec potencjalnym problemom zdrowotnym.
Dokumentacja weterynaryjna
Sprawdź, czy w książeczce zdrowia znajdują się pieczątki lekarza weterynarii. Możesz również zadzwonić do Zakładu Leczniczego dla Zwierząt, aby potwierdzić, czy szczenię rzeczywiście było pod opieką weterynarza.

Obowiązki wynikające z przepisów prawnych

Pies powinien być oznakowany. To najbezpieczniejszy sposób na odnalezienie psa w przypadku zgubienia lub ucieczki. Mikroczip zawiera dane właściciela, co umożliwia szybki kontakt w razie potrzeby. Pamiętaj, że za swojego pupila odpowiadasz od chwili jego przyjęcia, dlatego warto być świadomym swoich praw i obowiązków.

Przyjęcie szczeniaka to nie tylko źródło radości i niezapomnianych chwil, ale także poważne zobowiązanie. Świadome planowanie oraz odpowiedzialne podejście to klucz do tego, aby zapewnić zarówno sobie, jak i nowemu pupilowi harmonijne i szczęśliwe życie razem.

Pierwsza wizyta

Zaraz po przyjęciu szczeniaka – niezależnie od tego, czy został zakupiony, czy adoptowany, warto odwiedzić lekarza weterynarii w ciągu pierwszych kilku dni, aby sprawdzić stan zdrowia zwierzęcia, omówić kalendarz szczepień, odrobaczania i pielęgnacji.
Konsultacja w sprawie żywienia – weterynarz pomoże dobrać odpowiednią dietę dostosowaną do wieku, rasy i potrzeb psa.

Zabieg TPLO jest metodą leczenia urazu stawu kolanowego

Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego (CCL – Cranial Cruciate Ligament) to jedna z najczęstszych przyczyn kulawizny u psów. Więzadło krzyżowe przednie to struktura w stawie kolanowym, odpowiadającą za stabilność kości piszczelowej względem kości udowej podczas poruszania się zwierzęcia. Do uszkodzenia najczęściej dochodzi przy jego długotrwałym nadwyrężeniu, rzadko jest to wynik pojedynczego urazu. Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny.

W Klinice Szmaragdowej wykonujemy zabiegi techniką TPLO, CWO, TTA i szwu bocznego. Zabieg TPLO u psa pozwala zwierzęciu wrócić do pełnej sprawności, a niekiedy nawet do uprawiania psich sportów.

TPLO u psa – objawy uszkodzenia więzadła krzyżowego

Do uszkodzenia więzadeł predysponowane są psy ras dużych, jak też olbrzymich. Najczęstsze przypadki zerwania więzadła krzyżowego obserwujemy u owczarków niemieckich, rottweilerów, labradorów czy berneńskich psów pasterskich. Niekiedy schorzenie to dotyka także psów obciążonych znaczną nadwagą, otyłych. Na uszkodzenie nie ma wpływu wiek zwierzęcia. Ostatnio coraz częściej diagnozujemy tę przypadłość także u ras małych i kotów. Jednocześnie częstym problemem towarzyszącym jest też zwichnięcie rzepki, które stwarza dodatkowe wyzwanie dla chirurga i zespołu.

Do objawów uszkodzenia więzadła krzyżowego należy kulawizna o różnym stopniu nasilenia. Od lekkiej, związanej z przeprostem stawu skokowego, do ciężkiej kulawizny z niemożliwością obciążania kończyny. Pies zaczyna wybierać także wyższe obiekty do siedzenia, aby nie wywierać nacisku na kończynę.

Diagnoza

Brak stabilności stawu kolanowego związanego z CCL często skutkuje podwinięciem lub rozdarciem łąkotek oraz szybko nasilającymi się zmianami zwyrodnieniowymi. Diagnostyka opiera się na badaniu klinicznym. Lekarz weterynarii wykonuje test szuflady, jak również test kompresji. Badania te często wykonujemy w sedacji, ponieważ pozwala to pozbyć się oporów mięśniowych. Wprowadzenie zwierzęcia w sen nie powoduje bólu, a zarazem znosi napięcie mięśniowe. Niewątpliwie wspomagającym badaniem jest USG stawu kolanowego, pozwalające ocenić łąkotkę przyśrodkową oraz ciało tłuszczowe. Ponadto, równie ważne jest badanie RTG stawów, które pozwala ukazać zaawansowanie problemu. Badanie obrazowe ujawnia ewentualny stopień zmian zwyrodnieniowych, jak też zapalnych.

Zabieg TPLO

Warto pamiętać, że uszkodzone więzadło samo nigdy się nie zrośnie!

Leczenie opiera się na zabiegu chirurgicznym tzw. osteotomii poziomującej kości piszczelowej. W klinice wykonujemy zabieg techniką TPLO, CWO, TTA oraz szwu bocznego. Metoda dobierana jest indywidualnie do pacjenta i umożliwia całkowity powrót do sprawności. Leczenie zachowawcze lekami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi daje tylko chwilową poprawę, a długotrwałe podawanie sterydów lub leków niesterydowych (tzw. NLPZóW) może odbić się na zdrowiu naszego pupila.

Postępowanie przed i po zabiegu

Rekonwalescencja po operacji trwa około 6 tygodni i wiąże się z kontrolowanymi spacerami na smyczy, unikaniem gwałtownych ruchów, aportu oraz skakania. Na kilka dni po zabiegu zakładany jest opatrunek uciskowy lub zalecane są masaże rehabilitacyjne. Operujemy pacjentów w każdym wieku. U psów starszych powyżej 8. roku życia zalecana jest konsultacja kardiologiczna i echo serca przed zabiegiem. Anestezjolodzy dbają o to, by zmniejszyć ryzyko, jakie niesie za sobą zastosowanie znieczulenia ogólnego. Zabiegi zawsze wykonujemy w znieczuleniu wziewnym z użyciem desfluranu, sewofluranu lub isofluoranu. Zwierzęta po zabiegu czasami pozostają na 2-3 dni na hospitalizacji w klinice.

Pamiętajmy, że każda kulawizna to objaw bólu u naszego zwierzaka i nawet jeżeli nie słyszymy wyraźnego popiskiwania, to wymaga ona konsultacji ortopedycznej.

Cena zabiegu metodą TPLO

Cena zabiegu niestety nie należy do niskich, a jest to wynik dużego doświadczenia i profesjonalnej wiedzy weterynarzy ortopedów, zdobywanej na wielu szkoleniach. Operacje wymagają poświęcenia czasu, leków, materiałów jednorazowych, płyt stabilizujących wykonanych z tytanu i najwyższej jakości sprzętu medycznego.

Reasumując – nie warto zwlekać z wizytą, kiedy u Twojego pupila wystąpi kulawizna!

Zabieg TPLO w Klinice Szmaragdowej

Zabiegi ortopedyczne w naszej klinice wykonują dr Paulina Kot oraz dr Paweł Adam Mucha
Świadcząc usługi lekarsko-weterynaryjne na najwyższym poziomie pomagamy zwierzętom całodobowo, także w niedziele i święta. Staramy się zapewniać operowanym zwierzakom maksymalny komfort oraz najlepszą opiekę medyczną, która pozwoli im szybko dojść do pełni sił.

Nasz zespół to nie tylko doskonali weterynarze o różnych specjalizacjach, ale także wspaniali asystenci i technicy weterynaryjni, którzy sprawują pieczę nad pupilami przez cały czas ich hospitalizacji w naszej klinice. Cechuje nas wieloletnie doświadczenie, profesjonalizm, a także ogromna miłość do zwierząt, co w połączeniu z najnowocześniejszym sprzętem oraz wyposażeniem gabinetów, pozwala najlepiej zadbać o czworonogi.

Zabiegi TPLO u psów wykonujemy zgodnie z aktualną wiedzą weterynaryjną oraz najnowszymi technikami, które cechują się wysoką skutecznością.

W Klinice Szmaragdowej znajdziesz lekarzy weterynarii, którzy swój zawód wykonują z pasją i empatią do pupili, dlatego możesz nam w pełni zaufać i powierzyć swojego przyjaciela! Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby przywrócić mu pełną sprawność i radość z życia!

W ostatnim czasie zaobserwowaliśmy zwiększoną ilość pacjentów wykazujących objawy potocznie zwanego „kaszel kenelowy”. Z tego powodu chcemy podzielić się z Państwem kilkoma faktami dotyczącymi tej jednostki chorobowej.

Kaszel Kenelowy – inaczej zakaźny zespół oddechowy psów (CIRD)/zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli/zakaźne zapalenie krtani i tchawicy to choroba wywoływana przez wiele czynników, zarówno wirusowych, jak i bakteryjnych. Najczęściej występuje u psów o obniżonej odporności, szczególnie przebywających w większych skupiskach, w każdym wieku.

Główne objawy kliniczne lub symptomy choroby to:

napadowy kaszel
kichanie
obustronny śluzowy lub ropny wypływ z nosa
krztuszenie, wymioty
tkliwa krtań, tchawica
brak apetytu

Ciężkość objawów, z jakimi pojawia się ten kaszel, zależy od układu odpornościowego psa oraz liczby i rodzaju zaangażowanych czynników zakaźnych. Kaszel jest zazwyczaj dość silny i może powodować odruchy wymiotne, którym towarzyszy wydzielanie śliny. Ten ostatni objaw jest szczególnie podstępny, ponieważ często prowadzi właściciela do błędnego uznania problemu za epizod dolegliwości żołądkowych, co utrudnia postawienie właściwej diagnozy i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia. Zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli jest chorobą bardzo zaraźliwą – do jej transmisji wystarczy chwilowy kontakt z zarażonym osobnikiem np. podczas spaceru.

Do najczęstszych patogenów wywołujących CIRD należą:

A) z czynników wirusowych:

adenowirus psów typu 2
wirus parainfluenzy psów
herpeswirus psów typu 1
wirus nosówki psów
koronawirus oddechowy psów

B) z czynników bakteryjnych:

Bordetella bronchiseptica
Mycoplasma cynos

Jak uniknąć zachorowania psa?

Szczepienia dodatkowe są to szczepienia, które są zalecane do wykonania u danego zwierzęcia, jeśli występuje duże ryzyko styczności z danym czynnikiem zakaźnym, jednakże nie są już one obowiązkowe. Przykładem takiego szczepienia jest szczepienie na zakaźne zapalenie oskrzeli i tchawicy u psów.

W naszej klinice zawsze można umówić się na szczepienie przez Vetineo lub Wettermin.

Terapia opiera się na zastosowaniu celowanych antybiotyków, które zwalczają bakterie odpowiedzialne za tę chorobę. W cięższych przypadkach może być konieczne podanie leków przeciwzapalnych oraz przeciwkaszlowych.

Kiedy należy szczepić przeciwko CIRD?

Szczepienie na kaszel kenelowy wskazane jest przypadku kontaktu psa z dużą ilością innych psów. Najczęściej są to hodowle lub czas, kiedy pies będzie przebywał w hotelu dla zwierząt, na wystawie albo wybiera się na zawody. Kiedy w okolicy zamieszkania występuje podwyższenie zachorowań na tę jednostkę, również należy rozważyć takie szczepienie.

Szczepienie jest dostępne w formie donosowej i iniekcyjnej. Preparaty dostępne na rynku oferują różny czas ochrony oraz ilość dawek. W zależności od preparatu odporność może utrzymywać się już po jednej dawce przez około rok. Dostępne są też produkty, które podawane są w kilku dawkach.

Jeżeli zauważyłeś u swojego psa podobne objawy, to należy się zgłosić do lekarza weterynarii w celu postawienia odpowiedniej diagnozy i ewentualnego leczenia oraz ustalenia profilaktyki na następny okres.

Histologia – Klucz do Zrozumienia Chorób Tkanek

Czym jest histologia?

Histologia to nauka zajmująca się badaniem tkanek i komórek pod mikroskopem. Dzięki niej możemy dowiedzieć się, jak wyglądają i funkcjonują tkanki w organizmach zwierząt. Tkanki te pobiera się za pomocą biopsji (małego zabiegu pobierającego próbkę tkanki) lub podczas autopsji (badania pośmiertnego). U nas w klinice przeprowadzamy badania histologiczne: cytologię i histopatologię – jest to połączenie dwóch terminów: histologia (nauka o tkankach) i patologia (nauka o chorobach)

Jak przebiega analiza histologiczna lub histopatologiczna?

Po pobraniu próbki tkanki, utrwala się ją w specjalnym płynie (formalinie), a następnie wysyła do laboratorium. Tam anatomo-patolog wykonuje szereg czynności:

Fiksacja – utrwalenie tkanki w formalinie.
Odwodnienie – usunięcie wody z próbki.
Inkluzja – umieszczenie próbki w wosku.
Cięcie – krojenie próbki na cienkie plasterki.
Barwienie – nanoszenie barwników na próbkę.
Montaż – umieszczenie próbki na szkiełku mikroskopowym.
Obserwacja – badanie próbki pod mikroskopem.

Te etapy zajmują czas, dlatego wyniki badania histologicznego mogą być dostępne po kilku dniach. Jednak w przeciwieństwie do szybszej cytologii (badania komórek), histologia daje dokładniejsze i pewniejsze wyniki, ponieważ pokazuje pełny obraz tkanki, a nie tylko pojedyncze komórki.

Co można dowiedzieć się z badania histologicznego?

Badanie histologiczne pozwala na uzyskanie wielu ważnych informacji, takich jak:

Diagnoza – określenie rodzaju choroby.
Kompletność wycięcia – sprawdzenie, czy zmiana chorobowa została całkowicie usunięta.
Stopień złośliwości – jeśli dotyczy nowotworu.

Te informacje są niezbędne do ustalenia, na jakim etapie jest choroba, prognozowania i planowania leczenia.

Barwienia histologiczne

Aby lepiej zobaczyć komórki pod mikroskopem, używa się różnych barwników. Najczęściej stosuje się hematoksylinę-eozynę, która barwi jądra komórek na niebiesko, a resztę komórki na różowo. Czasem potrzebne są inne barwniki, np.:

Barwienie Fontana – do barwienia melaniny, używane do rozpoznawania czerniaków.
Błękit toluidyny – do barwienia komórek tucznych.
Czerwony Kongo – specyficzny dla amyloidu.

Nowoczesne techniki

Nowe techniki, takie jak immunohistochemia, wykorzystują przeciwciała do identyfikacji specyficznych białek w tkankach. Przykłady to:

Cytokeratyny – obecne w komórkach nabłonkowych.
Wimentyna – w komórkach tkanki łącznej.
Białka KIT i Ki-67 – używane do oceny nowotworów komórek tucznych.

Te techniki pomagają dokładnie zidentyfikować komórki i określić ich rodzaj, co jest kluczowe dla leczenia nowotworów.

Dlaczego histologia jest ważna?

Histologia jest niezbędnym etapem w diagnozowaniu chorób i planowaniu leczenia. Dzięki niej możemy:

Postawić dokładną diagnozę – określić, co dokładnie jest nie tak.
Określić stopień zaawansowania choroby – wiedzieć, jak poważna jest sytuacja.
Zaplanować odpowiednie leczenie – dobrać najlepszą terapię.

Przykłady zastosowań histopatologii

Diagnostyka nowotworów – Identyfikacja i klasyfikacja guzów, ocena ich złośliwości.
Choroby zapalne – Badanie tkanek w celu identyfikacji przyczyn stanów zapalnych.
Choroby autoimmunologiczne – Analiza zmian w tkankach spowodowanych przez atak układu odpornościowego na własne komórki.

Jakie są główne cele cytologii?

Diagnoza chorób – Cytologia pozwala na wykrywanie i diagnozowanie różnych schorzeń, w tym nowotworów, infekcji, stanów zapalnych i zmian przedrakowych.
Ocena charakteru zmian – Pomaga określić, czy zmiany są łagodne czy złośliwe.
Monitorowanie terapii – Może być używana do oceny skuteczności leczenia i monitorowania postępów choroby.

Dlaczego cytologia jest ważna?

Jest szybka i mniej inwazyjna – Pozwala na szybką diagnozę przy minimalnym dyskomforcie dla pacjenta.
Wykrywa wcześnie zmiany chorobowe – Jest szczególnie przydatna w wczesnym wykrywaniu zmian przedrakowych i nowotworowych.
Wspomaga monitorowanie – Umożliwia ocenę skuteczności leczenia i monitorowanie postępów choroby.

W połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, takimi jak cytologia, ultrasonografia czy tomografia komputerowa, histologia pomaga zapewnić zwierzętom najlepszą możliwą opiekę i jakość życia.

Newer Posts