Chwilkę...

vimago2-8.png
vimago2-3.png

Tomografia komputerowa głowy psa i kota – precyzyjna diagnostyka obrazowa

Tomografia komputerowa (TK) to nowoczesna i niezwykle dokładna metoda diagnostyczna, pozwalająca na ocenę struktur kostnych oraz tkanek miękkich głowy psa i kota. Dzięki wysokiej rozdzielczości obrazów 3D, możliwe jest wykrycie nawet niewielkich zmian, które mogłyby zostać przeoczone w standardowym badaniu rentgenowskim (RTG).

Kiedy zaleca się TK głowy u psa i kota?

Tomografia komputerowa jest szczególnie przydatna w diagnostyce:

  • Nowotworów – umożliwia określenie lokalizacji, wielkości oraz charakteru zmian nowotworowych w obrębie czaszki, zatok, jamy nosowej i mózgu.

  • Urazów czaszki – pozwala ocenić złamania, krwiaki wewnątrzczaszkowe oraz inne uszkodzenia pourazowe.

  • Chorób zatok i jamy nosowej – pomocna w identyfikacji stanów zapalnych, polipów, torbieli czy obecności ciał obcych.

  • Chorób uszu – w szczególności w przypadku przewlekłych stanów zapalnych oraz podejrzenia infekcji ucha środkowego i wewnętrznego.

  • Zaburzeń neurologicznych – ocenia struktury mózgu, co jest kluczowe w diagnostyce padaczki, wodogłowia, zespołów przedsionkowych czy zmian pourazowych.

  • Problemów stomatologicznych i szczękowo-żuchwowych – umożliwia wykrycie zmian w obrębie zębów, korzeni, kości żuchwy i szczęki, takich jak ropnie, nowotwory, wady zgryzu czy choroby przyzębia.

Jak przebiega badanie?

Tomografia komputerowa jest badaniem bezbolesnym, ale wymaga znieczulenia ogólnego, aby zapewnić nieruchomość pacjenta i uzyskać obrazy najwyższej jakości. Proces badania obejmuje:

  1. Przygotowanie pacjenta – zwierzę podlega kwalifikacji do znieczulenia, często na podstawie badań krwi i kardiologicznych.

  2. Podanie środka kontrastowego (jeśli konieczne) – w celu lepszego zobrazowania naczyń krwionośnych oraz struktur tkanek miękkich.

  3. Wykonanie skanowania – trwa od kilku do kilkunastu minut.

  4. Analiza wyników – obrazy są interpretowane przez lekarza radiologa, a wyniki dostępne są zwykle w ciągu kilku dni.

Zalety nowoczesnych systemów TK

  • Wysoka rozdzielczość obrazów – umożliwia dokładne zobrazowanie nawet najmniejszych zmian patologicznych.

  • Krótki czas badania – minimalizuje stres dla pacjenta.

  • Integracja różnych metod obrazowania – połączenie TK z fluoroskopią i RTG zwiększa precyzję diagnostyczną.

  • Bezpieczeństwo – nowoczesne systemy pozwalają na obniżenie dawki promieniowania przy zachowaniu wysokiej jakości obrazu.

Tomografia komputerowa jest obecnie złotym standardem w diagnostyce chorób głowy u psów i kotów. Dzięki niej lekarze weterynarii w naszej klinice mogą szybciej i skuteczniej podejmować decyzje terapeutyczne, co znacząco zwiększa szanse na skuteczne leczenie.


german-shepherd-dog-248622_1280-1200x956.jpg

Przetrwałe zęby mleczne u psów – Przyczyny, Konsekwencje i Leczenie

Przetrwałe zęby mleczne to częsty problem stomatologiczny u psów, który może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, jeśli nie zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznany i leczony. Mleczaki wymagają kontroli weterynaryjnej, ponieważ mogą prowadzić do wad zgryzu, chorób przyzębia oraz bolesnych stanów zapalnych. W wielu przypadkach konieczna jest ich ekstrakcja, aby zapobiec powikłaniom. W niniejszym artykule omówimy przyczyny, skutki oraz metody leczenia tej dolegliwości.

Czym są przetrwałe zęby mleczne?

Przetrwałe zęby mleczne to takie, które nie wypadły w odpowiednim czasie, mimo że zęby stałe zaczęły już wyrastać. U psów proces wymiany uzębienia zwykle rozpoczyna się około 3–4 miesiąca życia i trwa do 6–7 miesiąca. Jeśli po tym czasie ząb mleczny nadal pozostaje w jamie ustnej, można mówić o jego przetrwaniu.

Przyczyny przetrwałych zębów mlecznych

Najczęstszą przyczyną przetrwałych zębów mlecznych jest zaburzenie resorpcji korzeni mleczaków, które powinny ulec stopniowemu rozkładowi, aby umożliwić prawidłowy wzrost zębów stałych. Proces ten może zostać zakłócony przez różne czynniki:

  1. Podłoże genetyczne – predyspozycje dziedziczne mogą wpływać na nieprawidłowy rozwój i resorpcję korzeni zębów mlecznych.

  2. Nieprawidłowe ułożenie zawiązków zębów stałych – jeśli zawiązki zębów stałych nie rozwijają się w odpowiednim miejscu lub kierunku, mogą nie wywierać dostatecznego nacisku na korzenie mleczaków, co opóźnia ich resorpcję i utrudnia naturalne wypadanie.

  3. Opóźniony rozwój lub brak zębów stałych – w niektórych przypadkach zęby stałe nie wyrzynają się w ogóle lub pojawiają się z opóźnieniem, co powoduje, że mleczaki pozostają na swoim miejscu dłużej niż powinny.

  4. Nieprawidłowa dieta i niedobory żywieniowe – brak odpowiednich składników mineralnych i witamin, zwłaszcza wapnia i fosforu, może zaburzać procesy przebudowy kości i resorpcji korzeni.

  5. Urazy i choroby jamy ustnej – uszkodzenia mechaniczne, stany zapalne dziąseł lub infekcje mogą zakłócać naturalny proces wymiany zębów, prowadząc do przetrwałości mleczaków.

  6. Nieprawidłowa higiena jamy ustnej – nagromadzenie płytki bakteryjnej i kamienia nazębnego może prowadzić do stanów zapalnych, które utrudniają prawidłowy proces wymiany uzębienia.

Problem ten może mieć podłoże genetyczne i występuje częściej u małych ras psów, takich jak:

  • Yorkshire Terrier,
  • Chihuahua,
  • Maltańczyk,
  • Pudel miniaturowy.
  • Szpic miniaturowy

Może on jednak wystąpić także u innych ras.

Konsekwencje zdrowotne

Przetrwałe zęby mleczne mogą prowadzić do licznych problemów zdrowotnych, w tym:

Przemieszczenia i stłoczenia zębów – stałe zęby mogą rosnąć w nieprawidłowy sposób, co prowadzi do wad zgryzu.

Podatności na choroby przyzębia – resztkowe zęby mleczne utrudniają prawidłowe czyszczenie zębów, co sprzyja gromadzeniu się płytki nazębnej i kamienia.

Bólu i dyskomfortu – niewłaściwe ustawienie zębów może powodować ból oraz trudności w jedzeniu.

Rozwoju stanów zapalnych – mogą wystąpić infekcje i ropnie w jamie ustnej.

Diagnoza i leczenie

Aby zdiagnozować przetrwałe zęby mleczne,  lekarz weterynarii przeprowadza badanie jamy ustnej. Jeśli to konieczne, wykonuje zdjęcie rentgenowskie w celu oceny stanu korzeni.

Najczęściej stosowaną metodą leczenia jest ekstrakcja (usunięcie) przetrwałych zębów mlecznych. Zabieg ten przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym i pozwala uniknąć dalszych problemów stomatologicznych.

Profilaktyka i opieka po zabiegu

Aby zapobiec problemom z przetrwałymi zębami mlecznymi, warto:

Regularnie kontrolować jamę ustną szczeniaka w okresie wymiany zębów.

Konsultować się z lekarzem weterynarii, jeśli zauważysz, że ząb mleczny nie wypada.

Dbać o higienę jamy ustnej psa, szczotkując mu zęby i stosując odpowiednie preparaty.

Po zabiegu usunięcia zębów mlecznych pies może przez kilka dni odczuwać dyskomfort. Dlatego warto podawać mu miękką karmę i unikać intensywnych zabaw z zabawkami do gryzienia.

Przetrwałe zęby mleczne to problem, którego nie należy bagatelizować. Regularne kontrole weterynaryjne i szybka reakcja na nieprawidłowości w uzębieniu szczeniaka mogą zapobiec poważniejszym konsekwencjom zdrowotnym. Jeśli masz psa rasy predysponowanej do tego problemu, warto zwracać szczególną uwagę na jego rozwój stomatologiczny. W razie potrzeby skonsultuj się z nami.


vimago2-1-1.png
kręgosłup tomografia
vimago2-2.png
tomograf

Tomografia komputerowa w naszej klinice

Tomografia komputerowa (TK) to nowoczesne, zaawansowane, bezinwazyjne i bezbolesne badanie diagnostyczne, które stanowi istotne uzupełnienie innych metod obrazowania, takich jak klasyczne RTG czy ultrasonografia. Dzięki wykorzystaniu w naszej klinice technologii TK możliwe jest uzyskanie precyzyjnych, trójwymiarowych obrazów wnętrza organizmu, co znacznie zwiększa skuteczność diagnostyki i pozwala na dokładniejszą ocenę stanu zdrowia pacjenta.

Na czym polega badanie TK?

Tomografia komputerowa opiera się na serii ekspozycji promieniowania rentgenowskiego wykonywanych pod różnymi kątami. Uzyskane dane są następnie przetwarzane przez zaawansowane oprogramowanie komputerowe, które tworzy trójwymiarowy obraz badanej okolicy. W przeciwieństwie do tradycyjnego RTG, gdzie struktury nakładają się na siebie, TK pozwala na precyzyjne zobrazowanie poszczególnych warstw anatomicznych, co znacznie poprawia jakość diagnostyki.

Zastosowanie tomografii komputerowej Badanie TK znajduje szerokie zastosowanie w weterynarii i naszej klinice, szczególnie w diagnostyce:

  • struktur kostnych (np. czaszka, kończyny, kręgosłup),
  • narządów wypełnionych powietrzem (np. płuca, zatoki, jamy nosowe, puszki bębenkowe),
  • w niektórych przypadkach także tkanek miękkich (np. mózg, narządy jamy brzusznej, guzy nowotworowe, zmiany zapalne).

Środek kontrastowy W celu uzyskania jeszcze bardziej szczegółowych obrazów często stosuje się środek kontrastowy na bazie jodu. Kontrast podawany jest dożylnie lub bezpośrednio do określonych przestrzeni ciała (np. przestrzeń podpajęczynówkowa, kanały słuchowe, stawy, drogi moczowe), co umożliwia dokładniejszą ocenę struktur, które w standardowym badaniu mogłyby pozostać niewidoczne.

Znieczulenie ogólne i przygotowanie pacjenta

Z uwagi na konieczność całkowitego unieruchomienia pacjenta, badanie TK przeprowadzane jest w znieczuleniu ogólnym. Procedura wymaga wcześniejszej kwalifikacji pacjenta do narkozy, obejmującej:

  • badanie kliniczne przeprowadzone przez lekarza weterynarii,
  • badania dodatkowe, takie jak analiza krwi (ze szczególnym uwzględnieniem parametrów nerkowych i tarczycowych),
  • ewentualne badanie kardiologiczne, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku lub z chorobami serca.

Przebieg badania i czas trwania

Czas trwania badania TK zależy od zakresu badanej okolicy i zazwyczaj wynosi od kilku do kilkudziesięciu minut. Po zakończeniu procedury pacjent pozostaje w klinice pod opieką lekarza weterynarii do momentu pełnego wybudzenia z narkozy. Cały proces odbywa się pod ścisłym nadzorem lekarza anestezjologa oraz radiologa, wspieranych przez doświadczony personel techniczny.

Bezpieczeństwo i wskazania do badania

Tomografia komputerowa, mimo że dostarcza bardzo precyzyjnych informacji, wiąże się z narażeniem pacjenta na większą dawkę promieniowania w porównaniu do tradycyjnego RTG. Z tego powodu badanie można wykonać wyłącznie na podstawie skierowania od lekarza weterynarii, który wcześniej ocenia, czy jest ono zasadne.

Interpretacja wyników i czas oczekiwania

Opisy badań radiologicznych przesyłamy drogą elektroniczną w terminie 7–10 dni roboczych. W nagłych przypadkach istnieje możliwość wykonania opisu w trybie pilnym (cito) w ciągu 3 dni roboczych. W przypadku nagłych sytuacji wymagających natychmiastowej interwencji, takich jak ostre niedowłady kończyn czy urazy, badanie jest oceniane bezzwłocznie. Pozwala to na szybkie podjęcie decyzji o dalszym leczeniu chirurgicznym.

Kontakt i dodatkowe informacje

W celu uzyskania szczegółowych informacji zapraszamy do kontaktu z naszą kliniką. Nasi specjaliści chętnie odpowiedzą na wszelkie pytania i rozwieją ewentualne wątpliwości. Zachęcamy również do umówienia się na konsultację, podczas której lekarz oceni konieczność wykonania badania TK u Państwa pupila.


IMG_1942
pies-krotkopyski-leczenie-psa-klinika-weterynaryjna-Lublin
IMG_8967

Syndrom Brachycefalicznego Zatkania Dróg Oddechowych (BOAS) u psów ras brachycefalicznych: Optymalny czas na interwencję chirurgiczną.

Syndrom brachycefaliczny (BOAS) to złożony zespół anatomicznych nieprawidłowości, które występują w górnych drogach oddechowych psów ras brachycefalicznych. Do tej grupy należą takie rasy jak mopsy, buldogi francuskie, buldogi angielskie, shih tzu, pekińczyki czy boxery. Psy te charakteryzują się spłaszczonymi czaszkami, krótkimi pyskami oraz szerokimi oczami, co jest wynikiem selekcji hodowlanej ukierunkowanej na uzyskanie tych cech fizycznych. Niestety, taka budowa anatomiczna prowadzi do powstawania wielu problemów zdrowotnych, zwłaszcza związanych z oddychaniem. W wyniku zwężenia dróg oddechowych, pies ma trudności w prawidłowym oddychaniu, co może prowadzić do duszności, chrapania, a także zwiększonej podatności na infekcje dróg oddechowych.

Brachycefaliczne rasy psów są popularne i mają uroczy wygląd, ale borykają się z poważnymi problemami zdrowotnymi. Ich czaszki i drogi oddechowe są nieprawidłowo ukształtowane, co prowadzi do trudności w oddychaniu. Objawy BOAS mogą pojawić się już w młodym wieku, ale nasilają się z czasem. Z czasem problemy z oddychaniem stają się coraz poważniejsze, co obniża jakość życia psa. Nieleczone problemy oddechowe mogą prowadzić do chorób serca, udarów cieplnych, a w najgorszym przypadku – przedwczesnej śmierci psa.

Z tego powodu tak istotne jest, by właściciele psów ras brachycefalicznych byli świadomi problemów zdrowotnych związanych z tą grupą ras oraz podejmowali odpowiednie kroki w celu poprawy jakości życia swoich pupili. Wczesna diagnoza oraz odpowiednia interwencja weterynaryjna mogą znacznie poprawić komfort życia psa i zmniejszyć ryzyko poważnych komplikacji zdrowotnych. Ważne jest by operować psy w miesiącach chłodnych.

Przyczyny i objawy BOAS:

U psów ras brachycefalicznych występują następujące nieprawidłowości anatomiczne:

  • Zwężone nozdrza przednie: Ograniczają przepływ powietrza do nosa.
  • Wydłużone podniebienie miękkie: Może zasłaniać krtań, utrudniając oddychanie.
  • Przerośnięte migdałki podniebienne: Zajmują przestrzeń w gardle, blokując drogi oddechowe.
  • Wypadnięte kieszonki krtaniowe: Dodatkowo zwężają światło krtani.

Typowe objawy BOAS to:

  • Chrapanie i charczenie podczas snu.
  • Duszność, szczególnie podczas wysiłku.
  • Oddychanie przez otwarty pysk.
  • Nietolerancja wysokich temperatur.
  • Nawracające stany zapalne dróg oddechowych.

W miarę postępu choroby mogą wystąpić także omdlenia czy sinica.

Diagnostyka i leczenie:

Diagnoza BOAS opiera się na wywiadzie klinicznym, obserwacji objawów oraz badaniach endoskopowych, które pozwalają ocenić anatomię i funkcję dróg oddechowych. Leczenie z wyboru stanowi interwencja chirurgiczna, mająca na celu:

  • Poszerzenie nozdrzy przednich.
  • Skrócenie wydłużonego podniebienia miękkiego.
  • Usunięcie przerośniętych migdałków.
  • Resekcję wypadniętych kieszonek krtaniowych.

Zabiegi te znacząco poprawiają przepływ powietrza, redukują objawy i podnoszą komfort życia psa. Wykonywane są najczęściej w znieczuleniu ogólnym, a czas hospitalizacji jest krótki – często pies może wrócić do domu tego samego dnia.

Optymalny wiek na przeprowadzenie zabiegu:

Wiek psa w chwili przeprowadzenia operacji ma wpływ na skuteczność leczenia i ryzyko powikłań. Zalecenia dotyczące wieku przeprowadzenia zabiegu są zróżnicowane:

  • Wczesna interwencja: Niektórzy weterynarze zalecają przeprowadzenie zabiegu między 4. a 6. miesiącem życia, aby zapobiec rozwojowi wtórnych zmian i wspomóc prawidłowy rozwój dróg oddechowych.

  • Późniejsza korekta: Inne źródła sugerują wykonanie zabiegu między 12. a 24. miesiącem życia, gdy organizm psa jest w pełni rozwinięty, co zmniejsza ryzyko powikłań.

Decyzja o terminie operacji powinna być podjęta po konsultacji z lekarzem weterynarii, uwzględniając indywidualne potrzeby i stan zdrowia psa.

Dlaczego teraz jest najlepszy czas na zabieg?

W miesiącach wiosennych, kiedy temperatury są umiarkowane, jest to idealny okres na przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego u psów z BOAS. Unikanie ekstremalnych upałów po operacji zmniejsza ryzyko powikłań i zapewnia komfortowy proces rekonwalescencji dla zwierzęcia. Dodatkowo, wiosenne miesiące sprzyjają regularnym spacerom i aktywnościom na świeżym powietrzu, co wspomaga rehabilitację pooperacyjną. Zalecamy umówić się na konsultację u doktora Pawła Adama Mucha

Korzyści z przeprowadzenia zabiegu:

  • Poprawa jakości życia: Zwiększenie komfortu oddychania pozwala psu na swobodne uczestniczenie w codziennych aktywnościach.

  • Zmniejszenie ryzyka powikłań: Eliminacja przeszkód w drogach oddechowych redukuje ryzyko infekcji i innych problemów zdrowotnych.

  • Mniejsze ryzyko chorób serca: Choroby niedokrwienne i niedomykalności zastawek
  • Mniejsze ryzyko obrzęku płuc:  U ras brachycefalicznych często dochodzi do niewydolnościowych powikłań układu oddechowego
  • Zwiększenie długości życia: Lepsza funkcja oddechowa wpływa na ogólny stan zdrowia i może przyczynić się do dłuższego życia psa.


sterylizacja laparoskopowa
e1abbdac-7dc1-472a-ba0d-4766aa5c259f
6d412dc7-04f7-4d3a-b70a-ff312a34a80a

Kastracja samicy– klasyczna czy laparoskopowa? Którą metodę wybrać? Kastracja samicy psa to jedna z najczęściej wykonywanych procedur weterynaryjnych, mająca na celu nie tylko kontrolę populacji, ale również poprawę zdrowia i zachowania zwierzęcia. Nazywana jest popularnie sterylizacją. Obecnie właściciele czworonogów mają do wyboru dwie główne metody kastracji – klasyczną oraz laparoskopową. Która z nich jest lepsza? Jakie są ich zalety i wady? Oto szczegółowe porównanie obu technik.

Kastracja klasyczna – sprawdzona metoda chirurgiczna

Sterylizacja klasyczna to tradycyjna metoda polegająca na chirurgicznym usunięciu  jajników lub/i macicy u samic poprzez nacięcie powłok brzusznych. Jest to metoda skuteczna, od lat stosowana w medycynie weterynaryjnej.

Zalety:

  • Niższy koszt – kastracja klasyczna jest tańsza niż metoda laparoskopowa, co czyni ją bardziej dostępną dla właścicieli psów.
  • Powszechność – większość gabinetów weterynaryjnych oferuje tę metodę, co ułatwia znalezienie specjalisty.
  • Skuteczność – tradycyjna kastracja pozwala na całkowite usunięcie gonad, eliminując ryzyko schorzeń związanych z układem rozrodczym.

Wady:

  • Większa ingerencja chirurgiczna – nacięcie powłok brzusznych wymaga dłuższego gojenia i niesie ze sobą większe ryzyko powikłań, takich jak infekcje czy rozejście się szwów.
  • Dłuższy czas rekonwalescencji – pies może odczuwać większy dyskomfort i wymagać dłuższego okresu regeneracji po zabiegu.

Kastracja laparoskopowa – nowoczesne podejście

Sterylizacja laparoskopowa to minimalnie inwazyjna metoda chirurgiczna, w której zamiast dużego nacięcia wykonuje się niewielkie otwory (zazwyczaj 2–3), przez które wprowadza się kamerę oraz narzędzia chirurgiczne. Metoda ta jest szczególnie polecana dla suk, ale stosuje się ją również u samców.

Zalety:

  • Mniejsza inwazyjność – mniejsze nacięcia oznaczają szybsze gojenie, mniejsze ryzyko infekcji i krótszy czas rekonwalescencji.
  • Mniejszy ból pooperacyjny – psy po zabiegu laparoskopowym szybciej wracają do pełnej sprawności i odczuwają mniejszy dyskomfort.
  • Precyzja zabiegu – dzięki kamerze chirurg może dokładniej ocenić narządy i wykonać zabieg z większą dokładnością.

Wady:

  • Wyższy koszt – kastracja laparoskopowa jest droższa ze względu na specjalistyczny sprzęt oraz większe wymagania dotyczące umiejętności chirurga.
  • Dostępność – nie każdy gabinet weterynaryjny dysponuje sprzętem i specjalistą wykonującym laparoskopię.

Którą metodę wybrać?

Wybór odpowiedniej metody kastracji zależy od kilku czynników, takich jak budżet, zdrowie i wiek psa oraz preferencje właściciela. Jeśli zależy Ci na niższych kosztach i sprawdzonej metodzie, kastracja klasyczna będzie dobrym wyborem. Natomiast jeśli priorytetem jest szybka rekonwalescencja, mniejsze ryzyko powikłań oraz komfort psa, warto rozważyć metodę laparoskopową.

Przed podjęciem decyzji najlepiej skonsultować się z nami i lekarzem weterynarii, który oceni stan zdrowia psa i doradzi najlepsze rozwiązanie. Bez względu na wybór, kastracja to inwestycja w zdrowie i dobrostan Twojego pupila, która przyniesie korzyści zarówno jemu, jak i Tobie.


Jeśli masz dodatkowe pytania, skontaktuj się z naszym lekarzem weterynarii, który pomoże rozwiać wszelkie wątpliwości i dostosować zabieg do indywidualnych potrzeb Twojego psa.


animal-relief-area-at-sfo-airport-v0-c2fqcq644xt81.jpg
IMG_9638
Pet-relief-area-at-LAX
IMG_8118

Podróżowanie samolotem ze zwierzęciem wymaga starannego przygotowania, znajomości zasad przewozu oraz spełnienia określonych wymagań formalnych. Wiele linii lotniczych umożliwia transport pupili, jednak przepisy różnią się w zależności od przewoźnika, trasy i wielkości zwierzęcia. Aby podróż przebiegła komfortowo i bezproblemowo, warto zapoznać się z obowiązującymi zasadami oraz praktycznymi wskazówkami, które pomogą zadbać o bezpieczeństwo i wygodę zwierzęcia.

Wymagania dotyczące transportu zwierząt w samolocie

W zależności od wagi i rozmiaru pupila oraz polityki danej linii lotniczej, zwierzę może podróżować w jednej z trzech opcji:

  • W kabinie pasażerskiej – dotyczy małych zwierząt (zwykle do 8 kg łącznie z transporterem). Muszą one znajdować się w odpowiednio dobranym pojemniku, który spełnia wymagania przewoźnika. Żadna część ciała zwierzęcia nie może wystawać poza transporter, a pupil powinien mieć zapewnioną swobodę ruchu – możliwość stania, obracania się i leżenia. Wymieniamy wymagania lini lotniczych, TUTAJ
  • W luku bagażowym – przeznaczone dla większych zwierząt, przewożonych w specjalnie przystosowanych przedziałach z kontrolowaną temperaturą i ciśnieniem.
  • Jako cargo – Podróżowanie samolotem ze zwierzęciem to w tym przypadku transport dla dużych zwierząt lub tych podróżujących do krajów, w których obowiązują dodatkowe restrykcje dotyczące wwozu zwierząt.

 

Podróżowanie z pupilem wiąże się również z pewnymi ograniczeniami dotyczącymi wyboru miejsca w samolocie. Przykładowo, pasażerowie przewożący zwierzęta nie mogą zajmować miejsc w pierwszych rzędach czy przy wyjściach awaryjnych, co wynika z przepisów bezpieczeństwa.

Jak przygotować zwierzę do podróży?

Aby lot przebiegł bez stresu, zarówno dla opiekuna, jak i pupila, konieczne jest odpowiednie przygotowanie. Oto najważniejsze kroki:

  1. Dokumenty i wymagania weterynaryjne
    • Paszport, w tym obowiązkowe szczepienie przeciwko wściekliźnie.
    • Europejski paszport zwierzęcia, wydawany przez lekarza weterynarii, zawierający opis rasy, maści, płci oraz numer mikrochipu.
    • Zwierzę musi mieć wszczepiony mikrochip, zgodny z normami międzynarodowymi.
    • W przypadku podróży międzynarodowych mogą być wymagane dodatkowe zaświadczenia, np. certyfikat zdrowia wystawiony na 24–48 godzin przed lotem.
  1. Przyzwyczajanie do transportera
    • Kilka tygodni przed podróżą warto stopniowo przyzwyczajać zwierzę do klatki transportowej, aby czuło się w niej komfortowo.
    • Wewnątrz transportera można umieścić znajomy kocyk lub zabawkę, co pomoże zmniejszyć stres.
  1. Dieta przed podróżą
    • Zaleca się nie karmić zwierzęcia na kilka godzin przed lotem, aby uniknąć problemów żołądkowych.
    • Należy zapewnić mu dostęp do wody, podając ją w niewielkich ilościach.
  1. Oznakowanie transportera
    • Warto przymocować etykietę z imieniem zwierzęcia oraz instrukcjami dotyczącymi karmienia, a także danymi właściciela.
  1. Procedury na lotnisku
    • Odprawa zwierzęcia trwa dłużej, dlatego zaleca się przybycie na lotnisko co najmniej 3 godziny przed odlotem.
    • Zwierzę powinno być wcześniej wyprowadzone na spacer.
    • Smycz i kaganiec należy umieścić w bagażu podręcznym lub przymocować do transportera.
  1. Podróż i bezpieczeństwo
    • W trakcie lotu transporter musi pozostać zamknięty.
    • Jeśli zwierzę podróżuje w luku bagażowym, warto poprosić obsługę o potwierdzenie, że zostało bezpiecznie załadowane.
    • Podawanie środków uspokajających powinno być skonsultowane z weterynarzem. Niektóre preparaty podaje się na kilka dni przed planowanym lotem, inne w dniu podróży. Obecnie istnieje duży wybór środków uspokajających i sedujących, które mają większy margines bezpieczeństwa i są bardziej skuteczne. Każdy lek dobiera się indywidualnie w zależności od zwierzęcia oraz czasu trwania podróży.

W trakcie tranzytu / transferu podróżowania samolotem ze zwierzęciem

Podczas planowania podróży samolotem ze zwierzęciem warto zwrócić uwagę na lotniska, które oferują specjalne udogodnienia dla zwierząt domowych podczas tranzytu. Niektóre porty lotnicze posiadają dedykowane strefy, gdzie psy mogą się załatwić i odpocząć przed kolejnym etapem podróży. Oto kilka przykładów takich lotnisk:

Lotniska z udogodnieniami dla zwierząt w Europie

  • Port lotniczy Frankfurt (FRA) – Niemcy
    Największy hub lotniczy w Niemczech, posiada kilka dedykowanych stref dla zwierząt, w tym wybiegi i miejsca sanitarne.
  • Port lotniczy Monachium (MUC) – Niemcy
    Oferuje przestrzenie przeznaczone do wyprowadzania psów, co znacznie ułatwia podróżującym tranzytem.
  • Port lotniczy Amsterdam-Schiphol (AMS) – Holandia
    Jedno z najbardziej przyjaznych zwierzętom lotnisk w Europie, z wydzielonymi miejscami do załatwiania potrzeb przez psy.
  • Port lotniczy Wiedeń-Schwechat (VIE) – Austria
    Oferuje punkty dla podróżujących ze zwierzętami, w tym strefy sanitarne.
  • Port lotniczy Paryż-Charles de Gaulle (CDG) – Francja
    Znajdują się tu specjalne strefy dla zwierząt, a obsługa może pomóc w organizacji komfortowego tranzytu.
  • Port lotniczy Zurych (ZRH) – Szwajcaria
    Nowoczesne lotnisko z zapleczem dla zwierząt, w tym strefami wyprowadzania i punktami weterynaryjnymi.
  • Port lotniczy Londyn Heathrow (LHR) – Wielka Brytania
    Jeden z największych węzłów lotniczych w Europie, posiada wyznaczone miejsca, gdzie zwierzęta mogą odpocząć.
  • Port lotniczy Kopenhaga-Kastrup (CPH) – Dania
    Oferuje wygodne strefy dla zwierząt podróżujących tranzytem.
  • Port lotniczy Bruksela-Zaventem (BRU) – Belgia
    Udogodnienia dla zwierząt, w tym specjalne strefy sanitarne dla psów.
  • Port lotniczy Madryt-Barajas (MAD) – Hiszpania
    Posiada przestrzenie umożliwiające odpoczynek i załatwienie potrzeb przez zwierzęta.
  • Port lotniczy Barcelona-El Prat (BCN) – Hiszpania
    Lotnisko przyjazne zwierzętom z wyznaczonymi miejscami sanitarnymi.
  • Port lotniczy Mediolan-Malpensa (MXP) – Włochy
    Znajdują się tu miejsca do wyprowadzania zwierząt oraz punkty obsługi pasażerów podróżujących z pupilami.

Największe lotniska poza Europą z udogodnieniami dla psów podczas transferu:

  • Lotnisko John F. Kennedy (JFK), Nowy Jork, USA: Posiada specjalne strefy dla zwierząt, umożliwiające psom załatwienie potrzeb podczas transferu.
  • Lotnisko Los Angeles (LAX), USA: Oferuje kilka miejsc przeznaczonych dla zwierząt domowych.
  • Lotnisko Hartsfield-Jackson Atlanta (ATL), USA: Posiada liczne strefy dla zwierząt rozmieszczone w różnych terminalach.
  • Lotnisko Toronto Pearson (YYZ), Kanada: Udogodnienia dla zwierząt, w tym specjalne miejsca dla psów.
  • Lotnisko Sydney Kingsford Smith (SYD), Australia: Oferuje strefy dla zwierząt domowych.

Przed planowaną podróżą zaleca się skontaktowanie z obsługą konkretnego lotniska lub sprawdzenie ich oficjalnej strony internetowej, aby uzyskać aktualne informacje na temat dostępnych udogodnień dla zwierząt podczas tranzytu.

Po przylocie

Podróżowanie samolotem ze zwierzęciem – Po wylądowaniu należy jak najszybciej sprawdzić stan zwierzęcia, zapewnić mu dostęp do wody oraz pozwolić na chwilę odpoczynku. Jeśli podróż odbywa się do kraju, w którym obowiązuje kwarantanna, należy przestrzegać lokalnych przepisów.

Sprawdź aktualne przepisy przewoźnika!

Zasady przewozu zwierząt mogą się różnić w zależności od linii lotniczej i często ulegają zmianom. Przed dokonaniem rezerwacji warto sprawdzić aktualne informacje na stronach przewoźników, aby uniknąć niespodzianek na lotnisku.

Dobrze zaplanowana podróż sprawi, że zarówno Ty, jak i Twój pupil będziecie mogli cieszyć się wspólną wyprawą w bezpiecznych i komfortowych warunkach.


pies3
pies2
pies
pieslot.jpg

27 lutego 2025 Poradnik Weterynaryjny

Podróżowanie ze zwierzęciem – wykaz lini lotniczych

Podróżowanie ze zwierzęciem samolotem wymaga starannego planowania, ponieważ każda linia lotnicza ma własne zasady dotyczące przewozu zwierząt. Niektóre przewożą psy w kabinie, inne tylko w luku bagażowym lub jako cargo, a część w ogóle nie zezwala na transport zwierząt. Wyjątek stanowią psy przewodnicy.

Jeśli planujesz lot ze swoim pupilem, kluczowe jest sprawdzenie wymagań przewoźnika pod kątem:
Maksymalnej dopuszczalnej wagi psa wraz z transporterem (zazwyczaj 8–10 kg w kabinie).
Dozwolonych wymiarów transportera (aby zmieścił się pod fotelem).
Opłat za przewóz zwierzęcia, które różnią się w zależności od trasy i klasy biletu.
Wymogów zdrowotnych, np. świadectwa zdrowia, paszportu zwierzęcia czy obowiązkowych szczepień.
Krajowych regulacji dotyczących wwozu zwierząt, zwłaszcza na trasach międzykontynentalnych.

Nie wszystkie rasy psów są akceptowane na pokładzie – zwłaszcza rasy brachycefaliczne (krótkopyskie), które mogą mieć trudności z oddychaniem – BOAS w warunkach niskiego ciśnienia. Dodatkowo, niektóre linie lotnicze ograniczają liczbę zwierząt w kabinie, dlatego warto rezerwować bilet z wyprzedzeniem.

W poniższej liście znajdziesz szczegółowe informacje na temat przewozu psów w kabinie oraz w luku bagażowym przez różnych przewoźników – zarówno europejskich, jak i międzynarodowych. Dzięki temu łatwiej zaplanujesz podróż, unikając nieprzyjemnych niespodzianek na lotnisku. Mimo podanych danych zalecamy zawsze przed kupnem biletu o kontakt z liniami lotniczymi.

Linie lotnicze akceptujące psy lub koty:

🇪🇺 Europejscy przewoźnicy lotniczy

Volotea

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 10 kg
  • Wymiary transportera: 50 x 40 x 20 cm
  • Opłata: od 40 EUR za lot
  • Uwagi: Dozwolone tylko psy i koty powyżej 8 tygodni. Max 5 zwierząt na pokładzie. Psy przewodniki i emocjonalnego wsparcia mogą podróżować bez transportera.

Norwegian

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 43 x 31 x 20 cm
  • Opłata: 55–75 EUR (online), 60–85 EUR (lotnisko)
  • Uwagi: Możliwość przewozu większych psów w luku bagażowym (max. 125 x 81 x 86 cm).

Lufthansa

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 55 x 40 x 23 cm
  • Opłata: zależna od trasy.

Air France

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 46 x 28 x 24 cm
  • Opłata:
    • Loty krajowe: 30 EUR
    • Europa i Bliski Wschód: 55 EUR
    • Karaiby: 30–55 EUR

ITA Airways (Alitalia)

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 40 x 24 x 20 cm
  • Opłata:
    • Loty krajowe: 60 EUR
    • Europa/N. Afryka: 90 EUR
    • Inne kierunki: 210 EUR
  • Uwagi: Można przewozić również króliki i chomiki.

Iberia

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 45 x 35 x 25 cm
  • Opłata:
    • Hiszpania: 40 EUR
    • Europa, N. Afryka, Bliski Wschód: 60 EUR
    • Ameryka/ Azja: 180 EUR

KLM

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 46 x 28 x 24 cm
  • Opłata: 75–400 EUR w zależności od trasy.
  • Uwagi: W luku bagażowym max. 75 kg (zwierzę + transporter).

LOT Polish Airlines

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 55 x 40 x 20 cm
  • Opłata:
    • Loty krajowe: 200 PLN
    • Europa i Bliski Wschód: 280 PLN / 60 EUR
    • Loty długodystansowe: 500 PLN / 120 EUR
  • Uwagi: Dozwolone tylko psy, koty i fretki. W luku bagażowym można przewozić większe zwierzęta.

Swiss International Air Lines

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 55 x 40 x 23 cm
  • Opłata:
    • Loty krótkodystansowe: 60 EUR
    • Loty długodystansowe: 100 EUR
  • Uwagi: Możliwość przewozu większych psów w luku bagażowym (max. 14 kg w bagażówce, powyżej jako cargo).

Finnair

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 40 x 30 x 25 cm
  • Opłata:
    • Loty wewnątrz Finlandii i Europy: 50 EUR
    • Loty długodystansowe: 100 EUR
  • Uwagi: Zwierzę musi pozostawać w transporterze przez cały lot.

Austrian Airlines

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 55 x 40 x 23 cm
  • Opłata:
    • Loty krótkodystansowe: 60 EUR
    • Loty długodystansowe: 100 EUR
  • Uwagi: Zwierzęta powyżej 8 kg mogą podróżować w luku bagażowym.

Wizz Air, EasyJet, RyanairNie zezwalają na przewóz zwierząt w kabinie, z wyjątkiem psów przewodników.

🌍 Linie lotnicze poza Europejskie.

United Airlines

  • Wymiary transportera:
    • Twardy: 44 x 30 x 19 cm
    • Miękki: 45 x 27 x 27 cm
  • Opłata: 125 USD za lot + 125 USD za międzylądowanie powyżej 4h (USA) lub 24h (poza USA).
  • Uwagi: Psy muszą mieć min. 2 miesiące (loty krajowe) i 4 miesiące (loty międzynarodowe).

Delta Air Lines

  • Minimalny wiek zwierzęcia:
    • Loty krajowe: 10 tygodni
    • Loty do USA: 16 tygodni
    • Loty do UE: 15 tygodni
  • Ograniczenia: Nie przewozi zwierząt na trasach do Australii, Dubaju, Nowej Zelandii i kilku innych krajów.

American Airlines

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 9 kg
  • Wymiary transportera: 48 x 33 x 22 cm
  • Opłata: 125 USD
  • Uwagi: Niektóre samoloty nie akceptują przewozu zwierząt w kabinie.

Air Canada

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 10 kg
  • Wymiary transportera: 55 x 40 x 23 cm
  • Opłata: 50–118 CAD
  • Uwagi: Możliwość przewozu zwierząt w luku bagażowym.

Qatar Airways

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 45 x 30 x 25 cm
  • Opłata: od 150 USD
  • Uwagi: Niektóre trasy mają ograniczenia.

Emirates

  • Przewóz zwierząt w kabinie: Tylko sokół na wybranych trasach.
  • Przewóz w luku bagażowym: Psy mogą podróżować w luku bagażowym, cena zależna od trasy i wagi.

Turkish Airlines

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 45 x 35 x 23 cm
  • Opłata: 75–150 EUR
  • Uwagi: Możliwość przewozu zwierząt w luku bagażowym.

Bark Air (specjalne linie dla psów 🐶)

  • Psy mogą podróżować bez transportera.
  • Cena:
    • Nowy Jork – Los Angeles: 6000 USD
    • Nowy Jork – Londyn: 8000 USD
  • Uwagi: Brak możliwości przewozu kotów i innych zwierząt.

FlyDubai

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: Brak możliwości przewozu zwierząt w kabinie (za wyjątkiem psów przewodników).
  • Opcje przewozu: Psy mogą być przewożone wyłącznie jako cargo.
  • Uwagi: Wymagane jest specjalne pozwolenie na wjazd zwierząt do Dubaju.

Air Arabia

  • Przewóz zwierząt w kabinie?Niedozwolony
  • Opcje przewozu: Psy mogą być przewożone tylko jako cargo.
  • Wyjątek: Psy przewodniki są dozwolone lub wymagają wcześniejszej zgody linii lotniczej.

Air Canada

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 10 kg
  • Wymiary transportera: 55 x 40 x 23 cm (miękki) lub 45 x 35 x 25 cm (twardy)
  • Opłata:
    • Loty krajowe i USA: 50–59 CAD
    • Loty międzynarodowe: 100–118 CAD
  • Uwagi: Zwierzęta muszą pozostać w transporterze przez cały lot. Psy większe w luku bagażowym.

Ethiopian Airlines

  • Maks. waga zwierzęcia + transportera: 8 kg
  • Wymiary transportera: 55 x 40 x 20 cm
  • Opłata: Zależna od trasy, około 50–150 USD
  • Uwagi: Dozwolone tylko psy i koty. Większe zwierzęta mogą być przewożone w luku bagażowym.

28276231_1817396988330226_1152313095_o
ADS_9119
ADS_9024
9f47af4add2b9f48c709cb41605930e8_h

13 sierpnia 2024 Poradnik Weterynaryjny

Sterylizacja i kastracja psów i kotów: Zalety i Wady

Sterylizacja i kastracja psów i kotów to często poruszane tematy zarówno wśród właścicieli zwierząt. Jest to tez ważny temat w kampaniach społecznych oraz organizacjach prozwierzęcych. Procedury chirurgiczne usunięcia gonad mają na celu zapobieganie rozmnażaniu się zwierząt i przynoszą wiele korzyści zdrowotnych, społecznych oraz środowiskowych. Warto jednak zrozumieć, jakie są konkretne zalety i potencjalne wady tych zabiegów, aby podjąć świadomą decyzję dotyczącą swojego pupila.

Sterylizacja i kastracja to kluczowe zabiegi dla zdrowia i dobrostanu zwierząt domowych. Dzięki nim nie tylko zapobiegamy chorobom, ale także przyczyniamy się do kontroli populacji zwierząt. Decyzja o sterylizacji lub kastracji to krok w stronę odpowiedzialnego zarządzania zwierzętami domowymi i dbania o ich przyszłość.

Czym jest sterylizacja i kastracja?

W codziennym języku sterylizacja stała się popularnym terminem opisującym zabieg kastracji u samic. Jest to prostszy i bardziej neutralny termin, który nie wzbudza tak silnych emocji jak „kastracja”. Kastracja dotyczy samców i polega na usunięciu jąder, podczas gdy kastracja (sterylizacja) samic obejmuje usunięcie jajników (czasami również macicy). Obie procedury są wykonywane przez doświadczonych lekarzy weterynarii i są uważane za bezpieczne. Naukowo mówimy o usunięciu gonad obu płci (castratio).

  • Samce: Kastracja to zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu jąder (orchidektomia). Proces ten eliminuje zdolność do produkcji plemników i hormonów, takich jak testosteron.
  • Samice: W kontekście samic, kastracja może odnosić się do usunięcia jajników (owariektomia) lub zarówno jajników, jak i macicy (owariohisterektomia).

 

Dlaczego warto sterylizować i kastrować zwierzęta?

1. Zapobieganie chorobom układu rozrodczego

Sterylizacja i kastracja eliminują ryzyko chorób układu rozrodczego. U samic zapobiegają infekcjom macicy oraz nowotworom jajników, a u samców zmniejszają ryzyko rozwoju problemów z prostatą i nowotworów jąder.

2. Redukcja zachowań agresywnych

Niekastrowane samce często wykazują agresywne, terytorialne zachowania. Kastracja pomaga zredukować te zachowania, co sprawia, że zwierzęta stają się bardziej towarzyskie i łatwiejsze w obsłudze.

3. Kontrola zachowań seksualnych

Sterylizacja i kastracja pomagają kontrolować zachowania seksualne zwierząt, takie jak ucieczki w poszukiwaniu partnera. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko wypadków oraz niebezpiecznych spotkań z innymi zwierzętami.

4. Kontrola populacji zwierząt

Sterylizacja i kastracja są kluczowe w kontrolowaniu populacji zwierząt domowych. Przeludnienie zwierząt prowadzi do ich porzucania oraz przepełnienia schronisk. Poprzez zmniejszenie zdolności rozrodczej zwierząt, przyczyniamy się do zapobiegania temu problemowi.

 

Kiedy przeprowadzać sterylizację i kastrację?

Zabiegi te najlepiej przeprowadzać, gdy zwierzęta są jeszcze młode, co pozwala maksymalnie wykorzystać ich korzyści zdrowotne. Zwykle zaleca się wykonanie zabiegu przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, ale ostateczną decyzję powinno się podjąć po konsultacji z weterynarzem, który uwzględni specyficzne potrzeby danego zwierzęcia.

Statystyki dotyczące ryzyka rozwinięcia się nowotworu gruczołu mlekowego u samic psów i kotów różnią się znacząco w zależności od tego, czy zostały one wysterylizowane, a jeśli tak, to kiedy.

Psy

  • Samice niewysterylizowane: U samic psów, które nie zostały wysterylizowane, ryzyko rozwoju nowotworów gruczołu mlekowego wynosi od 25% do 50%. Jest to jeden z najczęściej występujących nowotworów u psów.
  • Samice wysterylizowane przed pierwszą cieczką: Ryzyko rozwoju nowotworu gruczołu mlekowego jest drastycznie zmniejszone, nawet do mniej niż 0,5%. Sterylizacja przed pierwszą cieczką niemal całkowicie eliminuje to ryzyko.
  • Samice wysterylizowane po pierwszej cieczce, ale przed drugą: Ryzyko wzrasta, ale nadal jest znacznie niższe niż u samic niewysterylizowanych. Szacuje się, że wynosi około 8%.
  • Samice wysterylizowane po drugiej cieczce: Ryzyko jest jeszcze wyższe, ale nadal mniejsze niż u samic niewysterylizowanych. Wynosi około 25%.

Koty

  • Samice niewysterylizowane: U samic kotów ryzyko rozwinięcia nowotworów gruczołu mlekowego jest mniejsze niż u psów, ale nadal znaczące. Około 90% nowotworów gruczołu mlekowego u kotów to zmiany złośliwe.
  • Samice wysterylizowane przed pierwszą rują: Ryzyko rozwinięcia nowotworu jest zredukowane nawet o 90% w porównaniu do kotek niewysterylizowanych.
  • Samice wysterylizowane po pierwszej rui: Ryzyko wzrasta, ale jest nadal znacznie niższe niż u kotek niewysterylizowanych.
  • Samice wysterylizowane w późniejszym życiu: Ryzyko jest wyraźnie wyższe, ale nie osiąga poziomu ryzyka u kotek, które nigdy nie były sterylizowane.

 

Mity i fakty na temat sterylizacji i kastracji

1. „Zwierzęta muszą przynajmniej raz urodzić”

Nie ma naukowych dowodów na to, że samice muszą przejść przez ciążę dla swojego zdrowia. Wręcz przeciwnie, sterylizacja przed pierwszą rują znacznie zmniejsza ryzyko nowotworów.

2. „Zabieg jest bolesny i ryzykowny”

Sterylizacja i kastracja to rutynowe zabiegi, które są bezpieczne i nieinwazyjne. Dzięki nowoczesnym technikom chirurgicznym oraz anestezjologicznej i opiece pooperacyjnej, zwierzęta szybko wracają do zdrowia.

3. „Zwierzę po zabiegu stanie się otyłe”

Zmiany hormonalne po zabiegu mogą wpływać na metabolizm, jednak odpowiednia dieta i aktywność fizyczna pomagają utrzymać prawidłową wagę zwierzęcia.

 

Porady dla właścicieli zwierząt

Jeśli rozważasz sterylizację lub kastrację swojego zwierzęcia, skonsultuj się z nasza kliniką i umów wizytę u lekarza weterynarii. Pomożemy określić najlepszy moment na zabieg oraz doradzimy w kwestii opieki przedoperacyjnej i pooperacyjnej. Właściwe podejście do tych kwestii zapewni Twojemu pupilowi długie i zdrowe życie.

Zabiegi wykonujemy w znieczuleniu wziewnym!

 


© 2018 Klinika Szmaragdowa. Realizacja strony: Agencja OXY Lublin