Parwowiroza u psów to wirusowa choroba zakaźna, która głównie atakuje układ pokarmowy i immunologiczny. Jest to jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla psów w Polsce i na całym świecie.  Wirus parwowirozy jest bardzo zaraźliwy. Parwowiroza może prowadzić do śmierci, szczególnie u szczeniąt i psów o osłabionym układzie odpornościowym. Zdarza się, że na parwowirozę chorują starsze psy o zaburzonym systemie immunologicznym i nieszczepione.

Objawy:

1. Grypopodobne objawy: Gorączka, brak apetytu, osłabienie, wymioty, biegunka.
2. Niedobór białych krwinek: Co prowadzi do osłabienia układu odpornościowego, zwiększając podatność na inne infekcje.
3. Objawy gastroenterologiczne: Biegunka, która może prowadzić do odwodnienia, zespół hemoragicznego zapalenia jelit (krwawe biegunki).
4. Zmiany w szpiku kostnym: Spadek liczby płytek krwi (krwawienia, skłonność do siniaków).
5. Zaburzenia neurologiczne: W niektórych przypadkach parwowiroza może prowadzić do problemów neurologicznych.

Sposób zakażenia:

Główną drogą zakażenia parwowirusem u psów jest kontakt z zakażonymi psami lub ich wydzielinami (kał, wymioty, ślina). Wirus może przetrwać w środowisku zewnętrznym przez długi czas, co sprawia, że ​​jest niebezpieczny nawet w miejscach, gdzie psy się nie spotykają bezpośrednio. Odporność, jaką przekazuje szczeniętom matka wraz z mlekiem, szybko przestaje być wystarczająca. Jest to częste w przypadku zmiany otoczenia i kiedy zwierzę nie jest zaszczepione.

Inne Parwowirozy:

1. Parwowirus kotów (FPV, Feline Panleukopenia Virus): Jest podobny do parwowirusa psów i może powodować panleukopenię u kotów. Objawy obejmują gorączkę, wymioty, biegunkę, utratę apetytu i osowiałość.
2. Parwowirusy u bydła: Istnieje kilka parwowirusów, które mogą infekować bydło, w tym Bovine Parvovirus. Objawy mogą obejmować trudności w oddychaniu, gorączkę, zaburzenia trawienne i problemy z płodnością u krów.
3. Parwowirusy u świń: Kilka parwowirusów atakuje świnie, w tym Porcine Parvovirus (PPV). U świń może to prowadzić do problemów reprodukcyjnych, poronień, a także wad wrodzonych u prosiąt.
4. Parwowirusy u dzikich zwierząt: Parwowirusy mogą infekować również dzikie zwierzęta. Takie jak lisy, szopy i jenoty czy norki, powodując różne choroby związane z układem pokarmowym i oddechowym, a także neurologicznym.

Diagnoza i leczenie:

Diagnoza parwowirozy u psa opiera się na badaniu klinicznym i testach laboratoryjnych (badanie kału, testy immunoenzymatyczne). Leczenie jest zazwyczaj skomplikowane i polega na podtrzymywaniu nawodnienia, kontrolowaniu objawów, leczeniu wtórnych infekcji, wspomaganiu układu odpornościowego psa i dożywaniu pozajelitowym. Szczególnie istotne jest, by zapobiegać zakażeniu poprzez szczepienia.

W naszej klinice w leczeniu stosujemy surowicę przeciw wirusowi. Podanie surowicy jest jedną z możliwych metod leczenia parwowirozy. Surowica to osocze zawierające przeciwciała przeciwko konkretnemu wirusowi i pomaga w leczeniu.

Działanie surowicy:

1. Przeciwciała przeciwko wirusowi: Surowica zawiera przeciwciała. Podanie surowicy z przeciwciałami przeciwko parwowirusowi wspiera układ odpornościowy chorego zwierzęcia, w walce z infekcją.
2. Neutralizacja wirusa: Przeciwciała obecne w surowicy mogą pomóc w neutralizacji wirusa parwowirusa, ograniczając jego zdolność do atakowania komórek organizmu.

Ograniczenia:

Skuteczność surowicy w przypadku leczenia parwowirozy bywa ograniczona. Wirus ma tendencję do szybkiego atakowania i niszczy komórki układu odpornościowego.

Podsumowanie:

Surowica jest stosowana jako jeden z elementów terapii wspomagającej u zwierząt chorych. Pamiętajmy, że stosowanie surowicy nie jest gwarancją wyzdrowienia!

W naszej klinice wykonujemy przeszczepy kałowe. Jest to eksperymentalna metoda leczenia, która opiera się na przeszczepie zdrowej mikroflory jelitowej.

Działanie:

1. Przeszczepienie zdrowej flory jelitowej: Zdrowe kałowe bakterie z kałem dawcy, są pobierane i podawane choremu zwierzęciu. Celem jest zrekonstruowanie i przywrócenie zdrowej flory bakteryjnej w jelitach.
2. Przywrócenie równowagi mikroflory jelitowej: Parwowirus może zakłócać naturalną równowagę bakterii w jelitach. Przeszczepienie kału może pomóc w odbudowie zdrowej populacji bakteryjnej, co może wspomóc odporność i zdrowie jelitowe chorego zwierzęcia.
3. Poprawa stanu zdrowia: Przeszczepienie kału może pomóc w zminimalizowaniu objawów parwowirusa poprzez wsparcie układu pokarmowego i odpornościowego, co może przyczynić się do poprawy stanu zdrowia zwierzęcia.

Ograniczenia i badania:

Przeszczepy kałowe są stosunkowo nową metodą leczenia u zwierząt z parwowirozą. Badania nad skutecznością i bezpieczeństwem tej metody są wciąż ograniczone i wymagają dalszych badań.

Ważne jest, by przeszczep kału odbywał się pod nadzorem. Lekarz weterynarii podejmuje decyzję o stosowaniu przeszczepu. Całość leczenia dobierana jest na podstawie indywidualnych okoliczności, historii choroby i stanu zdrowia zwierzęcia. Metoda ta może wydawać się obiecująca na podstawie wielu wyleczonych psów w naszej klinice i innych

Zapobieganie:

Najlepszym sposobem ochrony psa przed parwowirusem jest szczepienie. Szczepionka jest skuteczną metodą zapobiegania chorobie. Psa należy izolować od innych zwierząt w miejscach publicznych, gdzie zakażenie może być bardziej prawdopodobne.

Parwowiroza u psów to poważna choroba, a każda nieleczona parwowiroza zawsze będzie miała przebieg śmiertelny. Odpowiednie środki zapobiegawcze, jak szczepienia, higiena i odpowiednia opieka weterynaryjna, zmniejszają ryzyko zakażenia i zgonu psa.