W ostatnim czasie zaobserwowaliśmy zwiększoną ilość pacjentów wykazujących objawy potocznie zwanego „kaszel kenelowy”. Z tego powodu chcemy podzielić się z Państwem kilkoma faktami dotyczącymi tej jednostki chorobowej.
Główne objawy kliniczne lub symptomy choroby to:
- napadowy kaszel
- kichanie
- obustronny śluzowy lub ropny wypływ z nosa
- krztuszenie, wymioty
- tkliwa krtań, tchawica
- brak apetytu
Do najczęstszych patogenów wywołujących CIRD należą:
A) z czynników wirusowych:
- adenowirus psów typu 2
- wirus parainfluenzy psów
- herpeswirus psów typu 1
- wirus nosówki psów
- koronawirus oddechowy psów
B) z czynników bakteryjnych:
- Bordetella bronchiseptica
- Mycoplasma cynos
Jak uniknąć zachorowania psa?
Szczepienia dodatkowe są to szczepienia, które są zalecane do wykonania u danego zwierzęcia, jeśli występuje duże ryzyko styczności z danym czynnikiem zakaźnym, jednakże nie są już one obowiązkowe. Przykładem takiego szczepienia jest szczepienie na zakaźne zapalenie oskrzeli i tchawicy u psów.
W naszej klinice zawsze można umówić się na szczepienie przez Vetineo lub Wettermin.
Leczenie
Terapia opiera się na zastosowaniu celowanych antybiotyków, które zwalczają bakterie odpowiedzialne za tę chorobę. W cięższych przypadkach może być konieczne podanie leków przeciwzapalnych oraz przeciwkaszlowych.
Kiedy należy szczepić przeciwko CIRD?
Szczepienie na kaszel kenelowy wskazane jest przypadku kontaktu psa z dużą ilością innych psów. Najczęściej są to hodowle lub czas, kiedy pies będzie przebywał w hotelu dla zwierząt, na wystawie albo wybiera się na zawody. Kiedy w okolicy zamieszkania występuje podwyższenie zachorowań na tę jednostkę, również należy rozważyć takie szczepienie.
Szczepienie jest dostępne w formie donosowej i iniekcyjnej. Preparaty dostępne na rynku oferują różny czas ochrony oraz ilość dawek. W zależności od preparatu odporność może utrzymywać się już po jednej dawce przez około rok. Dostępne są też produkty, które podawane są w kilku dawkach.
Jeżeli zauważyłeś u swojego psa podobne objawy, to należy się zgłosić do lekarza weterynarii w celu postawienia odpowiedniej diagnozy i ewentualnego leczenia oraz ustalenia profilaktyki na następny okres.
