Choroby serca nie są jedynie ludzką przypadłością i mogą występować także u naszych zwierzaków. W ich przypadku niezwykle ważne jest obserwowanie niepokojących objawów oraz konsultacja z lekarzem weterynarii, kiedy tylko je zauważymy. Zwykle choroby serca pojawiają się wraz z wiekiem, u psich seniorów, jednak szczeniaki i dorosłe psy także mogą nie nie cierpieć. Jakie choroby serca u psów wyróżniamy? Jakie symptomy powinny zwrócić naszą uwagę i jakie są dostępne metody leczenia? Wyjaśniamy w naszym artykule.

Choroby serca u psów

Jedną z najczęściej występujących u psów chorób serca jest choroba zwyrodnieniowa zastawki mitralnej. Cierpią na nią szczególnie psy ras małych i średnich. Polega ona na zwyrodnieniu zastawki mitralnej i prowadzi do jej nieszczelności, a w konsekwencji do cofania się krwi z lewej komory do lewego przedsionka.

Spotykana u dużych i olbrzymich ras kardiomiopatia rozstrzeniowa może doprowadzić do niewydolności serca. Choroba ta objawia się rozszerzeniem komór serca i osłabieniem mięśnia sercowego. Rzadziej spotykanym rodzajem kardiomiopatii jest kardiomiopatia przerostowa, polegająca na przeroście mięśnia sercowego. Dotyka szczególnie ścian lewej komory, co znacznie utrudnia prawidłowe pompowanie krwi w organizmie.

U psów występować mogą także różne typy arytmii: tachykardia (przyspieszone bicie serca), bradykardia (zwolnione bicie serca) czy migotanie przedsionków. Ich charakter może być zarówno nabyty, jak i wrodzony. Prowadzić do arytmii może także zespół Wolffa-Parkinsona-White’a. To wrodzone zaburzenie rytmu serca, które charakteryzuje się obecnością dodatkowych dróg przewodzenia impulsów elektrycznych w sercu.

Stan, w którym ciśnienie w tętnicach płucnych jest podwyższone nazywamy nadciśnieniem płucnym. Jego wystąpienie może doprowadzić do obciążenia prawej komory serca, a w efekcie do niewydolności narządu.

Zastoinowa niewydolność serca diagnozowana jest wówczas, kiedy serce nie jest w stanie efektywnie pompować krwi. Przypadłość ta prowadzi do nagromadzenia się płynu w płucach, jamie brzusznej lub innych częściach ciała i może być wynikiem innych chorób serca u psa.

Oprócz nabytych chorób serca, rozróżniamy także wrodzone nieprawidłowości, do których należą przetrwały przewód tętniczy Botalla, ubytek przegrody międzykomorowej czy stenozę aorty.

Choroby serca u psa – objawy

Objawy choroby serca u psa mogą być bardzo różne, w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia czy wieku psa. Niektóre z nich przebiegają niemal bezobjawowo, a wykryć można je jedynie podczas badań weterynaryjnych.

Jakie objawy choroby serca u psa możemy dostrzec?

• Zwiększona męczliwość – czworonogi cierpiące na choroby serca mogą unikać wysiłku fizycznego, nie są chętne do zabaw, a kiedy podejmą wysiłek fizyczny, męczą się znacznie szybciej niż zwykle.
• Kaszel – ten objaw przez właścicieli psów często mylony jest z zakrztuszeniem lub odruchem wymiotnym, jednak nie ma z nimi związku. Przyczyną kaszlu sercowego jest obrzęk płuc, spowodowany niewydolnością serca. Często występuje lub nasila się po wysiłku lub w nocy.
• Problemy z oddychaniem – duszności, ciężki, płytki, przyspieszony oddech lub oddychanie z otwartym pyskiem mogą być oznaką problemów z sercem.
• Opuchlizna – nagromadzenie płynów w kończynach lub brzuchu, występujące przy zaawansowanej niewydolności, to kolejny objaw choroby serca u psów.
• Zasinienie błon śluzowych, dziąseł i języka – ten symptom jest objawem niedostatecznej ilości tlenu, dostarczonej przez serce do tkanek.
• Utraty przytomności – niedostateczny przepływ krwi do mózgu może prowadzić do nagłej utraty przytomności przez psa – zwłaszcza podczas wzmożonego wysiłku.

Dodatkowo, objawami chorób serca u psów mogą być: przyspieszone lub nieregularne bicie serca, apatia, utrata zainteresowania codziennymi czynnościami, nerwowość, a także utrata apetytu i spadek masy ciała.

Pojawienie się niepokojących objawów powinno zostać niezwłocznie skonsultowane z lekarzem weterynarii, który oceni stan zwierzaka i wdroży odpowiednie metody leczenia.

Diagnostyka chorób serca u psów

Leczenie chorób serca u psów poprzedza szczegółowa diagnostyka. Zwykle lekarz weterynarii przeprowadza dokładny wywiad z właścicielem, aby poznać historię zdrowia psa, w tym przebyte przez niego choroby, styl życia, dietę i poziom aktywności. Następnie wykonuje badania fizykalne oraz badania serca, a w razie konieczności także badania dodatkowe.

Specjalista osłuchuje serce i płuca psa, aby stwierdzić występowanie szmerów w tym obrębie. Ogląda także błony śluzowe w pysku, aby sprawdzić ich natlenienie.
Aby otrzymać pełny obraz stanu zdrowia psa, wykonuje także badania laboratoryjne. Ogólne badanie krwi może pomóc w wykryciu problemów z nerkami, wątrobą czy zaburzeniami elektrolitowymi, które mogą mieć związek z chorobami serca.

Podstawowym badaniem obrazowym, które pozwala ocenić strukturę i funkcje serca, jest echokardiografia, czyli USG serca. To najdokładniejsze badanie w diagnostyce chorób serca, dostarczające szczegółowych informacji na temat grubości ścian serca, wielkości jam, pracy zastawek oraz przepływu krwi.

RTG klatki piersiowej umożliwia natomiast określenie wielkości i kształtu serca oraz rozpoznanie obecności płynu w płucach lub jamie brzusznej, który pojawia się przy zastoinowej niewydolności serca. Do zidentyfikowania problemów z przewodzeniem impulsów w sercu lub zaburzonym rytmem, wykorzystuje się elektrokardiografię.

Choroby serca u psów – leczenie i rokowania

Zdiagnozowana choroba serca u psa to dość poważny stan, a większość pupili do końca życie będzie musiało zmagać się z jej konsekwencjami. Na szczęście, istnieją skuteczne metody leczenia, które nie tylko ratują życie, ale przywracają mu względny komfort poprzez łagodzenie objawów.

Podstawową metodą leczenia w przypadku chorób serca u psów jest farmakoterapia. Czworonogi zwykle do końca życia przyjmują określone leki, które pomagają zmniejszyć obciążenie serca, obniżyć ciśnienie krwi, ustabilizować tętno i ułatwić oddychanie.

Zabiegi chirurgiczne wykorzystywane są w leczeniu bardzo zaawansowanych przypadków, jednak związana z nimi narkoza jest niebezpieczna dla obciążonego serca psa i starszych zwierzaków. Dlatego też decyzję o ich przeprowadzeniu podjąć może jedynie weterynarz kardiolog.

W przypadku rozpoznanej choroby serca, ogromną rolę odgrywają wizyty kontrolne w gabinecie weterynarza. Pozwalą one monitorować postęp choroby i – w razie potrzeby – wdrażać nowe formy terapii.

Odpowiednio wcześnie rozpoznane schorzenie serca i zastosowanie efektywnego leczenia znacznie zwiększa szansę psa na normalne życie. Ważna jest także zmiana jego diety na niskosodową, kontrolowanie wagi oraz wprowadzenie umiarkowanej aktywności fizycznej, dzięki której zachowa dobrą kondycję.

Choroby serca u psa – objawy i leczenie. Podsumowanie

Objawy choroby serca u psa są niekiedy łatwe do przeoczenia, dlatego właściciele czworonogów muszą bacznie je obserwować. Każde powtarzające się i budzące obawy zachowanie psa, które odbiega od normy, powinno być podstawą do odbycia wizyty w gabinecie weterynarza. Chociaż czasem schorzenia serca u psów nie dają widocznych objawów od razu, ich rozwijający się przebieg może doprowadzić do trwałych uszkodzeń tego narządu, a nawet śmierci pupila. Wprowadzenie farmakoterapii lub (w niektórych przypadkach) przeprowadzenie operacji mogą przedłużyć życie psa i znacznie osłabić symptomy schorzenia, dlatego tak istotna jest wczesna diagnostyka.

Problem z nerkami u kota dotyczy zwykle starszych osobników i jest bardzo powszechną dolegliwością zdrowotną. Choroby nerek mogą być dość podstępne i rozwijać się bezobjawowo przez długi czas, odbierając właścicielom kotów możliwość wczesnej reakcji. W efekcie, do gabinetów weterynaryjnych trafiają czworonogi w zaawansowanym stadium schorzenia. Warto zatem wiedzieć, jakie problemy z nerkami u kota są diagnozowane najczęściej, jakie są ich symptomy i dostępne współcześnie metody leczenia.

Problem z nerkami u kota. Jakie są najczęstsze schorzenia nerek?

Nerki pełnią w organizmie kota wiele ważnych funkcji – filtrują krew, usuwają toksyny, odpowiadają za regulację ciśnienia krwi oraz równowagę elektrolitową. Niestety, narządy te są również narażone na różne choroby, które mogą prowadzić do ich niewydolności. Najczęściej występujące problemy z nerkami u kota to:

• Przewlekła niewydolność nerek – jedno z najczęściej diagnozowanych schorzeń u starszych kotów. Charakteryzuje się stopniowym pogorszeniem funkcji nerek, co skutkuje gromadzeniem się toksyn w organizmie kota. Jest chorobą postępującą, a więc raz zdiagnozowana wymaga długotrwałej opieki i stałego monitorowania stanu zwierzaka.
• Ostra niewydolność nerek – w odróżnieniu od przewlekłej formy, ostra niewydolność nerek rozwija się nagle i może być wynikiem zatrucia, infekcji lub uszkodzenia nerek w następstwie urazu. Wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej, ponieważ może prowadzić do szybkiego pogorszenia stanu zdrowia kota.
• Kamica nerkowa – kamienie nerkowe to twarde złogi mineralne, które mogą tworzyć się w nerkach ludzi i zwierząt. Ich pojawienie się może skutkować bólem, występowaniem przewlekłych infekcji dróg moczowych, a w niektórych przypadkach blokadą przepływu moczu, która stanowi zagrożenie życia.
• Infekcje nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek) – infekcje są zwykle wynikiem zakażenia bakteryjnego, które przemieszcza się z dolnych dróg moczowych do nerek. Symptomy mogą być subtelne, ale w przypadku braku leczenia skutkują poważnym uszkodzeniem nerek.

Problemy z nerkami u kota – objawy

Objawy problemów z nerkami u kota zazwyczaj pojawiają się stopniowo i bywają niespecyficzne, co utrudnia ich diagnozę. Istnieje jednak kilka sygnałów ostrzegawczych, które powinny zwrócić uwagę właścicieli. Należą do nich:

• zwiększone pragnienie,
• częstsze oddawanie moczu,
• krwiomocz,
• utrata apetytu,
• spadek masy ciała,
• wystąpienie wymiotów i biegunki,
• zmiany w zachowaniu,
• pogorszenie stanu sierści,
• nieprzyjemny zapach z pyszczka.

Jednym z pierwszych objawów problemów z nerkami u kota jest zwiększona ilość wypijanej przez niego wody oraz częstsze korzystanie z kuwety. Wynika to z zaburzenia zdolności nerek do koncentracji moczu. Cierpiące na choroby tego narządu czworonogi często tracą apetyt, czego konsekwencją jest spadek masy ciała. Do utraty wagi mogą przyczynić się także problemy trawienne – biegunka i wymioty.

Objawem problemu z nerkami u kota jest także pojawienie się charakterystycznego, nieprzyjemnego zapachu z pyszczka, co jest rezultatem gromadzenia się toksyn w organizmie. Niewydolność nerek nierzadko prowadzi do pogorszenia kondycji sierści, która wypada w większej niż zwykle ilości, staje się matowa i tępa w dotyku.

Efektem złego samopoczucia kota może być także jego odmienne zachowanie – apatia, unikanie kontaktu z człowiekiem, senność czy miauczenie bez wyraźnego powodu.

Problem z nerkami u kota – leczenie

Objawów problemów z nerkami u kota nie należy lekceważyć. W przypadku ostrych i nagle występujących chorób, najważniejsze jest szybkie działanie. Natomiast choroby przewlekłe wymagają specjalistycznej opieki i kontroli. Leczenie problemów nerkowych u kotów zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz jej rodzaju. Współczesne metody leczenia zwykle przynoszą jednak dobre rezultaty, jeśli zostaną wdrożone na czas.

Stosowanie leków, których zadaniem jest kontrolowanie ciśnienia krwi i wspieranie funkcjonowania nerek, jest zalecane w przypadku przewlekłej niewydolności. Poprawiają one także samopoczucie zwierzaków, poprzez przeciwdziałanie biegunkom i wymiotom.

Ważnym elementem leczenia jest odpowiednia dieta. Koty z problemami nerkowymi często wymagają stosowania pokarmu o obniżonej zawartości białka, fosforu i sodu, który jest łatwiej przyswajalny. Specjalne diety mogą również zawierać dodatki wspomagające funkcje nerek, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3. Zaleca się także unikanie suchej karmy, której trawienie dodatkowo obciąża nerki.

Częste oddawanie moczu przez kota może prowadzić do odwodnienia organizmu. Wspieranie nawodnienia jest konieczne – zwłaszcza przy zaawansowanej niewydolności nerek. Aby uchronić kota przed nadmierną utratą płynów i stymulować wydalanie toksyn, potrzebne może być regularne podawanie płynów podskórnie.

Opieka nad kotem z problemami nerkowymi oznacza także systematyczne wizyty kontrolne u weterynarza i wykonywanie badań laboratoryjnych krwi oraz moczu. Pozwalają one na szybką reakcję w razie postępu choroby lub dostosowanie nowych metod leczenia.

Problem z nerkami u kota – objawy, leczenie. Podsumowanie

Problemy z nerkami u kota mogą poważnie wpływać na jakość i długość życia naszego pupila. Wczesne rozpoznanie objawów oraz odpowiednie leczenie są kluczowe w zapobieganiu niebezpiecznym komplikacjom. Pamiętajmy, że koty często ukrywają swoje dolegliwości, dlatego tak ważne jest obserwowanie ich zachowań i reagowanie na wszelkie niepokojące zmiany.

Jeśli zauważysz objawy problemów z nerkami u kota, nie zwlekaj z wizytą u weterynarza. Im szybciej zostanie postawiona diagnoza, tym większe szanse na skuteczne leczenie i poprawę jakości życia otrzyma Twój podopieczny.

Nadwaga u psów to poważny problem, który dotyczy coraz większej grupy naszych czworonożnych przyjaciół. Szacuje się, że nawet co trzeci pies może cierpieć z powodu otyłości lub nadwagi. Jest to zjawisko niepokojące, ponieważ nadmierna masa ciała może prowadzić do wielu poważnych problemów zdrowotnych oraz znacząco obniża jakość i długość życia pupili. W tym artykule omówimy, czym może być spowodowana otyłość u psów, jakie są jej potencjalne skutki oraz podpowiemy, jak skutecznie odchudzić psa.

Nadwaga u psów – możliwe przyczyny zwiększonej wagi

Przyczyny nadwagi u psów zwykle są bardzo zróżnicowane. Najczęściej są kombinacją kilku czynników, takich jak predyspozycje genetyczne, nadwyżka kaloryczna oraz niski poziom aktywności fizycznej zwierzaka.

• Dieta

Główną przyczyną nadwagi u psów jest za duża ilość spożywanych kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu oraz nieprawidłowo zbilansowane posiłki. Wiele psów otrzymuje zbyt obfite porcje jedzenia, bogate w tłuszcze i węglowodany. Prowadzi to do gromadzenia się nadmiaru tkanki tłuszczowej, która nie stanowi jedynie problemu estetycznego, ale ma istotny wpływ na zdrowie i komfort życia psa. W jej redukcji ważną rolę odgrywa również odpowiednia dawka ruchu. Psy, podobnie jak ludzie, potrzebują regularnej aktywności fizycznej, aby spalać nadprogramowe kalorie.

• Sterylizacja, kastracja

Wyjątkową uwagę na odpowiednie porcje podawanej karmy powinni zwracać właściciele zwierzaków sterylizowanych lub kastrowanych. Po tym zabiegu możliwe jest spowolnienie metabolizmu psa, co przy mniejszej aktywności może prowadzić do przybierania na wadze. Warto wspomnieć, że mniejsze zapotrzebowanie kaloryczne mają także starsze psy, dlatego zaleca się ograniczenie wielkości ich posiłków.

• Rasa

Niektóre rasy psów są bardziej predysponowane do tycia niż inne. Przykładem mogą być labradory i golden retrievery, husky, beagle, jamniki, buldogi angielskie, mopsy czy bassety, które mają naturalną skłonność do nadwagi.

• Zaburzenia hormonalne

Za otyłość u psów odpowiedzialne mogą być również zaburzenia hormonalne, takie jak niedoczynność tarczycy. W tym przypadku, nawet jeśli dieta i poziom aktywności fizycznej czworonoga nie uległ zmianie, może on niekontrolowanie przybrać na wadze.

Dlaczego otyłość u psów stanowi zagrożenie dla ich zdrowia?

Otyłość u psów może prowadzić do rozwoju bardzo poważnych chorób. Dodatkowe kilogramy obciążają serce czworonoga i narażają go na rozwój nadciśnienia tętniczego oraz problemów kardiologicznych. Co więcej, ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. jest znacznie wyższe w przypadku otyłych psów. Cukrzyca to wymagający stałego leczenia, niebezpieczny stan, w którym organizm nie radzi sobie z prawidłowym regulowaniem poziomu cukru we krwi.

Nadmierna tkanka tłuszczowa może uciskać na narządy wewnętrzne, w tym płuca, co skutkuje problemami z oddychaniem, zwłaszcza podczas wysiłku fizycznego.
Nadprogramowe kilogramy mają także negatywny wpływ na stawy i prowadzą do zwyrodnień, bólu oraz ograniczenia mobilności psa.

Dlaczego jeszcze właściciele psów powinni kontrolować ich wagę? Badania wykazują, że otyły pies może żyć średnio o 2 lata krócej niż pies o prawidłowej masie ciała. Dlatego jeśli zależy nam na długim życiu naszego zwierzaka, nie możemy dopuszczać do jego utycia.

Otyły pies – jak skutecznie odchudzić psa?

Otyłość u psów to stan, z którym należy walczyć. Odchudzanie psa warto zacząć od wizyty u weterynarza, który oceni ogólną kondycję i zdrowie pupila oraz doradzi, jakie metody zwalczania dodatkowych kilogramów można wdrożyć. Odchudzanie jest procesem, w którym kluczowa jest konsekwencja i cierpliwość, ponieważ pierwsze efekty nie pojawią się od razu.

Zazwyczaj podstawowym sposobem na odchudzanie psa jest zmiana jego diety. Ważne, aby wybrać karmę o obniżonej kaloryczności, ale bogatą w białko, witaminy i minerały. Dieta powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb psa i uwzględniać jego wiek, rasę, aktywność fizyczną oraz stan zdrowia. Znaczenie ma także regularność posiłków. Najlepiej, aby karma była podawana o stałych porach, aby pomagać regulować metabolizm i zapobiegać nadmiernemu gromadzeniu się tłuszczu. Niewskazane jest także częstowanie psa przysmakami między posiłkami.

W parze z dobrze zbilansowaną pod względem odżywczym i kalorycznym dietą, powinna iść także odpowiednia dawka ruchu. Regularna aktywność fizyczna jest bowiem kluczowa w procesie utraty wagi. Rodzaj i intensywność ćwiczeń należy dostosować do możliwości psa. Na początek mogą to być dłuższe spacery, a z czasem bardziej wymagające formy aktywności – bieganie, pływanie czy zabawy z piłką.

Aby kontrolować postępy, dobrze jest prowadzić dziennik i systematycznie notować wagę psa. Jeżeli odchudzanie psa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, warto skonsultować się z weterynarzem w celu lepszego dostosowania planu. Może zalecić specjalistyczną karmę, suplementy diety lub leki wspomagające utratę wagi.

Nadwaga u psów – jak skutecznie odchudzić psa? Podsumowanie

Nadwaga u psów to poważny problem zdrowotny, który nie tylko obniża jakość życia zwierzęcia, ale także może skrócić jego długość. Przyczyny nadwagi są różnorodne i często wynikają z niewłaściwej diety oraz braku aktywności fizycznej. Edukowanie właścicieli psów na temat zagrożeń związanych z nadmierną masą ciała pozwala na podejmowanie odpowiednich kroków, aby zapobiec przykrym konsekwencjom tego stanu.

Odpowiedź na pytanie, jak skutecznie odchudzić psa, jest dość złożona. Odchudzanie psa powinno być przeprowadzane stopniowo i pod nadzorem weterynarza, aby zapewnić jego bezpieczeństwo i efektywność. Zmiana diety, regularna aktywność fizyczna oraz monitorowanie postępów to kluczowe elementy. Warto pamiętać, że zdrowy pies to szczęśliwy pies, a odpowiednia masa ciała jest jednym z fundamentów jego dobrego samopoczucia i długiego życia.

Psy, podobnie jak ludzie, potrafią kontrolować pęcherz moczowy i czas oddawania moczu. Jednak niekiedy ten naturalny mechanizm zostaje zakłócony, a pies bezwiednie popuszcza mocz w mniejszej lub większej ilości w różnych sytuacjach. Taki stan bywa uciążliwy dla właściciela czworonoga, który musi poświęcać więcej czasu na sprzątanie. Schorzenia układu moczowego zwierząt to jeden z najbardziej powszechnych powodów do odwiedzenia gabinetu weterynarza. Czym jest nietrzymanie moczu u psa i jak je leczyć? Odpowiadamy!

Czym jest nietrzymanie moczu u psa?

Nietrzymaniem moczu nazywany jest stan, w którym pies jest niezdolny do kontrolowania wycieku moczu i oddaje go mimowolnie. Zazwyczaj problem ten dotyka psich seniorów oraz suczki po zabiegu sterylizacji, ale może występować także u młodych i dorosłych psów. Czasem właściciele nie zdają sobie sprawy z występującej u zwierzaka dolegliwości, a załatwianie się w niewłaściwych miejscach tłumaczą problemami behawioralnymi. O ile jednak pupil może oddawać mocz ze stresu, pod wpływem lęku lub w przypływie ekscytacji, niekontrolowana mikcja ma zwykle podłoże w zaburzeniach pracy układu moczowego, gospodarki hormonalnej i różnych schorzeniach lub anomaliach w jego obrębie.

Najczęstsze przyczyny nietrzymania moczu u psa

Tak jak wspominaliśmy, nietrzymanie moczu u psa może mieć wiele przyczyn. Do najczęstszych z nich należą:

• Podeszły wiek psa – u starszych czworonogów mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie moczu w pęcherzu słabną, prowadząc do niekontrolowanego załatwiania się.
• Infekcja dróg moczowych – to kolejny powód, przez który psy mogą mimowolnie popuszczać mocz. Ma to związek z większą potrzebą jego oddawania oraz towarzyszącym infekcji dyskomfortem.
• Kamienie pęcherza moczowego – kamienie w pęcherzu moczowym mogą blokować przepływ moczu i prowadzić do jego bezwiednego wycieku.
• Zaburzenia hormonalne – nietrzymanie moczu u suczek często bywa związane z niedoborem estrogenów po sterylizacji. Zmiany poziomu hormonów mogą skutkować osłabieniem mięśni odpowiedzialnych za zamykanie pęcherza moczowego.
• Nieprawidłowa anatomia – wrodzone wady anatomiczne, takie jak przemieszczenie cewki moczowej, mogą prowadzić do problemów z nietrzymaniem moczu, szczególnie u młodszych psów.
• Choroby neurologiczne – uszkodzenie nerwów, które kontrolują pęcherz moczowy, spowodowane chorobami, jak dyskopatia, urazy kręgosłupa czy guzy mózgu, także mogą być przyczyną nietrzymania moczu u psa.
• Przyjmowanie niektórych leków – leki działające moczopędnie mogą wpływać na zdolność do kontrolowania pęcherza moczowego u psów.

Nietrzymanie moczu u psa – objawy

Metody leczenia dolegliwości, jaką jest nietrzymanie moczu u psa, uzależnione są od przyczyny problemu. Nie należy leczyć zwierzaka domowymi sposobami, a niepokojące objawy warto skonsultować z lekarzem weterynarii. Wizyta w gabinecie specjalisty jest wskazana, gdy:

• zauważamy plamy moczu na podłodze, dywanie czy w miejscu spoczynku psa,
• pies często liże okolice genitalne,
• zwierzak częściej niż zwykle oddaje mocz lub prosi o spacer,
• czujemy nieprzyjemny, ostry lub amoniakowy zapach (np. sierści lub legowiska psa),
• pies zachowuje się niespokojnie, wykazuje objawy lęku lub unika kontaktu z właścicielem.

Leczenie nietrzymania moczu u psa

Podstawowym sposobem leczenia problemów moczowych u psa jest farmakoterapia. Jeśli nietrzymanie moczu jest spowodowane infekcją dróg moczowych, leczenie polega na podawaniu odpowiednich antybiotyków. W czasie diagnostyki pobiera się mocz na posiew bakteriologiczny, żeby antybiotykoterapia była celowana, czyli skierowana przeciwko konkretnym, zidentyfikowanym bakteriom. Dzięki temu terapia antybiotykiem będzie bardziej skuteczna. Niestety, wiele infekcji ma charakter nawrotowy lub przewlekły, dlatego terapia musi być prowadzona pod ścisłą opieką weterynarza. W przypadku suczek, u których nietrzymanie moczu jest wynikiem niedoboru estrogenów, lekarz może zalecić terapię hormonalną. Preparaty zawierające estrogeny mogą pomóc w wzmocnieniu mięśni kontrolujących pęcherz moczowy i zapobiegać nieświadomym wyciekom. Na rynku dostępne są także leki wspomagające mięśnie pęcherza moczowego lub zmniejszające nadmierne napięcie mięśni gładkich.

W przypadku pupili z anomaliami w obrębie układu moczowego, anatomicznymi wadami wrodzonymi lub kamieniami pęcherza, konieczne może być przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Operacja ma na celu korekcję nieprawidłowości anatomicznych lub usunięcie złogów mineralnych oraz przywrócenie prawidłowej kontroli nad pęcherzem moczowym.

Kiedy za nietrzymanie moczu u psa odpowiadają choroby o podłożu neurologicznym, terapia może obejmować stosowanie leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych oraz wspomagających regenerację nerwów. W bardziej złożonych przypadkach konieczna może być rehabilitacja lub interwencja chirurgiczna.

Czasem problemy w obrębie układu moczowego dotykają psów otyłych. W tej sytuacji pomocne może okazać się wdrożenie odpowiedniej diety oraz regularnej aktywności fizycznej. Dieta o niskiej zawartości soli i tłuszczu może pomóc w utrzymaniu prawidłowej wagi psa, zmniejszając tym samym nacisk na pęcherz moczowy.

Nietrzymanie moczu u psa. Przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia. Podsumowanie

Nietrzymanie moczu u psa to problem, który może znacząco wpływać na komfort życia zarówno zwierzęcia, jak i jego właściciela. Kluczem do skutecznego leczenia jest wczesne zdiagnozowanie przyczyny oraz wdrożenie odpowiedniej terapii. Właściciele powinni zwracać uwagę na wszelkie niepokojące objawy u swojego pupila i niezwłocznie konsultować je z weterynarzem, gdy zauważą jakiekolwiek oznaki problemów w obrębie układu moczowego.